Brustolon, Andrea, ital. vajar (Beluno, Italija, 20. VII 1662 – Beluno, Italija, 25. X 1732). Obučavao se kod Filipa Parodija i bio aktivan u Veneciji, a od 1685. i u Belunu. Cijenjen je kao tvorac figura i namještaja za crkve u Veneciji i Belunu, kao i Levantsku sinagogu u venecijanskom getu. Posebno je uvažavan kao majstor namještaja od orahovine i slonovače, ukrašenog voluminoznim figurama alegorija, putta i ženskih aktova na rukohvatima i nogarima, koje je izrađivao za porodice Venier, Korer, Pizani. Imao je veliki broj saradnika i nasljednika koji su imitirali njegov raskošni barokni stil. Raspeće (233 x 105 cm) na oltaru Sv. Križa župne → Crkve Rođenja Blažene Djevice Marije na Prčanju od njega je kupio kapetan Antonio Florio 1728. Pozno je djelo majstora, slično onom iz jezuitske crkve u Belunu iz 1729. Karakteriše ga izrazita realističnost u prikazu napaćenog mršavog tijela Hristovog, kao i lica, koje, iako smireno i klonulo u stranu, izražava patnju koju je Hrist pretrpio na Golgoti.