Bonaca, Frančesko (Bonazza, Francesco), ital. skulptor (Venecija, oko 1695 – Venecija, 1770). Usavršio se u radionici oca → Đovanija Bonace u Padovi, sa braćom Antoniom i Tomazom, sa kojima je radio do dvadesetih godina XVIII v., a potom se osamostalio. Klesao je skulpture za oltare crkava u Veneciji i Padovi, vrtne figure, izrađivao geme, mozaike i slike. U župnoj → Crkvi Sv. Nikole u Perastu, u apsidi nedovršene nove crkve, od 1988. čuva se monumentalni mermerni oltar, nekada u Crkvi Gospe od Anđela u Kotoru. Bonaca je izveo plitki reljef na antipendiju Pohođenje Marijino (Susret Marije i Jelisavete), koji izražava Bogorodičinu poniznost i milosrđe, kao i četiri velike statue anđela na svetoj trpezi. Anđeli podižu ruke ka nebu ili ih drže na grudima, proslavljajući Hristovu sakramentalnu ulogu. Njihovi udovi su izduženi i tanani, tijela visoka i obla, draperije priljubljene uz tijelo. Mermer je ispoliran, čime se dobija utisak pokrenutosti površine i senzualnosti oblika. Sklad i elegancija rokokoa, kao i rafinirani skulptorski postupak, odgovarao je ambijentu Crkve Gospe od Anđela, u kojoj je bio ženski franjevački samostan za djevojke iz plemićkih kotorskih porodica.