Bolica, Ivan Antun (Kotor, oko 1666 – Kotor, 1706), mletački vojni zapovjednik. Nakon što je 1683. primljen u kotorsko Veliko vijeće, u periodu do 1699. obavljao je više značajnih dužnosti: justicijara, procjenitelja, sudije Višega suda, člana Vijeća umoljenih, člana Maloga vijeća i godišnjeg suca. U mletačkoj službi posebno se istakao u ratu Mletačke republike protiv Osmanlija (1684–1699). Održavao je dobre odnose sa Crnogorcima i sa njima učestvovao u borbama protiv Osmanlija u zauzimanju Herceg Novog (1687). Sa plemenima Nikšića, Drobnjaka i Banjana borio se protiv hercegovačkog, a 1688. protiv skadarskog Sulejman-paše Bušatlije. Sporazumom sa crnogorskim glavarima i vladikom → Visarionom Borilovićem Bajicom, mletačke vlasti ga šalju na → Cetinje kao guvernera (1688). Sa svojom posadom učestvovao je u vojnim akcijama (napad na Bar – 1689, u Hercegovini – 1690, u pravcu Rijeke Crnojevića – 1691). Guvernersku funkciju završava 1692, kada je Sulejman-paša zauzeo Cetinje. Nakon → Karlovačkog mira, učestvovao je kao mletački delegat u utvrđivanju granica između Mletačke republike i Osmanskog carstva. Dobivši pred kraj života čin generala, bio je imenovan za nadintendanta pograničnog područja prema Crnoj Gori. Od 1693. pa vjerovatno do kraja života bio je papin opunomoćenik za katoličke misije u Albaniji, Srbiji i Makedoniji.

Literatura: Hrvatski biografski leksikon, Zagreb, 1983; J. Radonić, Rimska kurija i južnoslovenske zemlje od XVI do XIX veka, Beograd, 1950; G. Stanojević, Crna Gora u doba vladike Danila, Cetinje, 1955; S. Mijušković, „Zaostavština vladike Visariona Borilovića-Bajice”, Istorijski zapisi, 9, 1956; S. Mijušković, „Zane Grbičić u istorijskim izvorima”, Istorijski zapisi, 1, 1960; Istorija Crne Gore, knj. 3, Titograd, 1975.

Đ. Borozan