Petrović Njegoš, Mihailo (Podgorica, 1908 – Pariz, 1986), crnogorski princ. Sin kneza Mirka Petrovića Njegoša i Natalije Konstantinović. Sa ostalim članovima kraljevske porodice Petrović Njegoš našao se u egzilu od 1916. godine. Abdikacijom njegovog strica → Danila Petrovića Njegoša, marta 1921, postaje nasljednik prijestola, tada kao maloljetno lice. Kao i većina članova dinastije Petrović Njegoš, pristao je na apanažu od Kraljevine SHS / Kraljevine Jugoslavije. Živio je jedno vrijeme kod tetke, kraljice → Jelene Savojske, a školovao se u Italiji, Francuskoj i Engleskoj. Održavao je kontakte sa diplomatskim predstavnicima Kraljevine Jugoslavije u Francuskoj. Poslije izbijanja Drugog svjetskog rata (→ Crna Gora u Drugom svjetskom ratu), hapsi ga Gestapo (1941). Iz zarobljeništva odbija ponudu da bude kralj nezavisne Crne Gore, pod pokroviteljstvom fašističke Italije. Ratne godine proveo je u internaciji, u Francuskoj, Njemačkoj i Češkoj. Na poziv novih vlasti dolazi u Jugoslaviju 1947. i biva postavljen za šefa protokola u SMIP-u. Ubrzo se vraća u Francusku (1948), gdje je radio kao prevodilac u prefekturi policije, a kasnije je bio komercijalni agent.