Petković, Konstantin (Bašino Selo, Makedonija, 1824 – Odesa, 1898), ruski diplomata i konzul u Dubrovniku. U ranoj mladosti emigrirao je iz Makedonije i nastanio se u Rusiji. Na osnovu podataka o starosnoj dobi, koje je kasnije dao, jedan istraživač zaključuje da je možda rođen oko 1828. godine. Gimnaziju je završio u Odesi, a Istorijsko-filološki fakultet u Sankt Peterburgu (1851). Diplomatsku karijeru započeo je 1853, kao činovnik pri Komandi ruske armije. Ukazom od 6. aprila 1857. imenovan je za sekretara → Ruskog konzulata u Dubrovniku, u čijoj je nadležnosti bilo održavanje odnosa sa Crnom Gorom. Sekretar Konzulata bio je nekoliko mjeseci, da bi nakon demisioniranja konzula → Petra Nikolajeviča Stremouhova postao vršilac dužnosti konzula (1857). Za konzula je imenovan 8. januara 1859. godine. Kao konzul, radio je na poboljšanju crnogorsko-ruskih odnosa, a posebno se, kao član komisije za razgraničenje, angažovao oko obilježavanja nove crnogorsko-osmanske granice poslije Grahovačke bitke. Podržavao je političko djelovanje knjaza → Danila I Petrovića Njegoša za sticanje teritorijalnog proširenja i zvaničnog međunarodnog priznanja. Zbog promjene ruske politike prema Crnoj Gori poslije rata 1862, podržavao je akciju Srbije za uspostavljanje kontrole nad Crnom Gorom. U izvještajima Ministarstvu inostranih djela, kritički je pisao o knjazu → Nikoli I Petroviću Njegošu, optužujući ga da je nepouzdan kao saveznik i da vodi politiku koja je štetna za srpske nacionalne interese. Tokom 1867. bio je jedan od glavnih organizatora prevrata u Crnoj Gori. Poboljšanje crnogorsko-ruskih odnosa uslovilo je njegovo povlačenje sa položaja u Dubrovniku januara 1869, jer je kod ruske vlade, od strane crnogorskog vladara, označen kao jedan od glavnih krivaca za krizu u crnogorsko-ruskim odnosima.
Literatura: M. Stojanović, Konstantin Petković i Crna Gora, Skoplje, 1987; Crnogorsko-ruski odnosi 1711–1918, Zbornik dokumenata, knj. 1, Podgorica – Moskva, 1992; V. Kondratjeva, Ujedinjena omladina srpska i njeno doba 1860–1875, Novi Sad, 1977; I. Tepić, Bosna i Hercegovina u ruskim izvorima (1856–1878), Sarajevo, 1988; D. Vujović, „Borba Rusije i Francuske za uticaj na spoljnu politiku Crne Gore i kampanja protiv knjaza Nikole 1867. godine”, Istorijski zapisi, 4, 1964; K. Petković, Crna Gora i Crnogorci, Podgorica, 2005.
Ž. Andrijašević