Vukašin Marković (treći slijeva), sa Vladimirom Iljičem Lenjinom i drugim boljševičkim vođama na Crvenom trgu u Moskvi (1919)
Marković, Vukašin (Stijena, Podgorica, 1874 – SSSR, 1943), revolucionar. Nakon završene niže gimnazije u Jagodini, te Donske bogoslovije u Novočerkasku, diplomirao je na Veterinarskom fakultetu u Harkovu. Postao je član Ruske socijaldemokratske radničke partije oko 1903. godine. Kasnije se priklonio boljševičkoj frakciji partije i bio predsjednik njene Jugoslovenske komunističke grupe. Kao član misije ruskog Crvenog krsta i ljekar-ordinator, učestvovao je u balkanskim ratovima (→ Crna Gora u balkanskim ratovima 1912/13), ali i kao ljekar u vojsci Kraljevine Srbije, tokom Prvog svjetskog rata (→ Crna Gora u Prvom svjetskom ratu). Bio je učesnik Oktobarske revolucije i Ruskog građanskog rata. Tokom 1921. vraća se u Kraljevinu SHS, sa namjerom da podigne ustanak i proglasi ,,sovjetsku Crnu Goru”. Nakon političkih neuspjeha, vratio se u SSSR, gdje je uhapšen 1937. i deportovan u Solikamski logor, na Uralu, gdje je i umro.
Literatura: P. Požar, Jugosloveni žrtve staljinskih čistki, Beograd, 1989; S. Vujačić, Crnogorska socijalna literatura, Podgorica, 1978.
N. Zečević