Miloš Obrenović (Gornja Dobrinja, Užice, oko 1780 – Beograd, 1860), knez Srbije 1815–1839. i 1858–1860. godine. Učesnik je Prvog srpskog ustanka. Na skupu u Takovu (1815) izabran je za vođu Drugog srpskog ustanka. Izabran je za vazalnog kneza Srbije (1830). Knez Miloš Obrenović je često komunicirao sa crnogorskim vladarima → Petrom I Petrovićem Njegošem i → Petrom II Petrovićem Njegošem. On im je sugerisao da održavaju pogranični mir sa Osmanlijama. Poslije 1815. intenzivira se prepiska sa mitropolitom Petrom I u vezi sa potrebom pružanja pomoći Crnogorcima koji su naseljavali Srbiju. Bio je uključen u preseljenje porodica iz Crne Gore i redovno je obavještavao mitropolita o stanju naroda koji se preselio. U pismima mitropolitu Petru I iz 1821. knez Miloš traži pomoć Crnogoraca u slučaju napada Osmanlija na Srbiju. Knez Miloš je imao prepisku i sa mitropolitom Petrom II. Na početku mitropolitove vladavine upozoravao ga je da ne vodi ratobornu politiku prema Skadarskom i Bosanskom pašaluku, jer time može izazvati osmanski napad na Crnu Goru, od kojeg se ona ne bi mogla odbraniti. Miloš Obrenović je obavještavao mitropolita i o ruskoj politici prema nacionalnooslobodilačkim pokretima na Balkanu, očekujući da će crnogorsku politiku usklađivati sa politikom Rusije. Dva vladara su pregovarala i o zajedničkoj oslobodilačkoj politici u susjednim oblastima pod osmanskom vlašću.