Fitofiziologija, nauka koja proučava sve procese koji se odvijaju u biljkama. Švajcarac Nicolas-Théodore de Saussure je 1804. godine publikovao prvu fiziološku monografiju o biljkama i njena jasno formulisana koncepcija je imala snažan uticaj na dalji razvoj fitofiziologije. U knjizi su dati samo podaci provjereni ogledima, bez proizvoljnog objašnjavanja i nagađanja, koje je bilo prisutno u mnogim naučnim publikacijama XVIII vijeka. Fiziološka proučavanja uključuju sve fizičke i hemijske procese na kojima se zasniva funkcionisanje biljnih organizama. Tako dostignuća u fizici i hemiji znatno doprinose razvoju fitofiziologije, omogućavajući uvođenje novih analitičkih metoda i instrumentalnih tehnika. Na osnovu predmeta proučavanja fiziologija biljaka se može podijeliti na nekoliko poddisciplina, koje se međusobno prepliću, ali svaka ima poseban objekat istraživanja: biljnu ćeliju, ishranu biljaka, fotosintezu i metabolizam biljaka, disanje, rast i razviće, razmnožavanje i stres. Fiziologija biljaka je usko povezana sa: morfologijom i ekologijom biljaka, fitohemijom, biologijom ćelije, genetikom, molekularnom biologijom. Saznanja iz fiziologije biljaka imaju važnu praktičnu primjenu u poljoprivredi, šumarstvu, farmaciji, biotehnologiji. Od crnogorskih botaničara u oblasti fitofiziologije su se specijalizovali: → Zvonimir Damjanović, → Ljubinka Ćulafić, → Krsto Krivokapić.
Lit.: Branka Stevanović & Milorad Janković, Ekologija biljaka sa osnovama fiziološke ekologije biljaka, Beograd, International, 2001, str. 1–514. Mirjana Nešković, Radomir Konjević & Ljubinka Ćulafić, Fiziologija biljaka, Beograd, NNK International, 2003, str. 1–586.
D. Caković