Drvenaste biljke, vrste čiju anatomsku građu tijela odlikuje pojava sekundarnog kambijuma i sekundarnog drveta. U odnosu na formu tijela dijele se na 4 osnovne kategorije: drveće, žbunje, polužbunje i lijane. Drveće ima jasnu raščlanjenost na deblo i krošnju i obično je više od 5 m. U odnosu na rast razlikuju se 3 grupe: nisko drveće, sa visinom od 5 do 12 m (bijelograbić, crnika, smokva), srednje visoko drveće visine od 12 do 25 m (alepski bor, bijela vrba, medunac) i visoko drveće od preko 25 m (smrča, jela, bukva). Kod žbunova deblo ili nije izraženo, pa biljka ima tzv. izdanačku formu, ili je jako nisko – niže od 1 m. U odnosu na visinu, žbunovi se kategorišu na sljedeći način: niski – do 1 m visoki (patuljasta kleka, planinska vrba), srednje visoki – od 1 do 2,5 m (malina, ribizla, šipurak) i visoki od 2,5 do 5 m (bor krivulj, lijeska, trnjina). Kod polužbunova samo prizemni dio stabla odrvenjava, a gornji dio je zeljast i odumire svake godine (frijesnica, majkina dušica). Lijane se odlikuju dugačkim, puzećim ili penjućim stablom, koje se ili obavija oko oslonca (brkva) ili se samo oslanja (pavit). Dalju klasifikaciju u okviru grupa je moguće raditi u zavisnosti od listopada, forme listova, krošnje, kore i drugo (→ dendroflora).

Lit.: Emilija Vukićević, Dekorativna dendrologija, Beograd, Univerzitet u Beogradu, Šumarski fakultet, 1966, str. 1–580. Branislav Jovanović, Dendrologija, IV izmenjeno izdanje, Beograd, Univerzitet u Beogradu, 1985, str. 1–557. Čedomil Šilić, Atlas drveća i grmlja, Sarajevo, Svjetlost, 1988, str. 13–178. Čedomil Šilić, Atlas dendroflore (drveće i grmlje) Bosne i Hercegovine, Čitluk, Masna Luka, Matica hrvatska i Franjevačka kuća, 2005, str. 18–292.

D. Stešević