Mjere za površinu vinograda, mjere koje su se koristile za mjerenje površina pod vinovom lozom od srednjeg vijeka do danas. Mijenjale su se kroz istoriju i često su se u istom vremenskom periodu razlikovale od grada do grada. Najstarije mjere bile su izrazito subjektivne prirode, pa su ljudi vršili mjerenja pomoću djelova tijela – kako za domaće potrebe, tako i radi razmjene u trgovini. Jedna od najstarijih i najčešće upotrebljavanih mjera za dužinu jeste lakat, koji je kao mjera korišćen i u srednjovjekovnom vinogradarstvu. U Kotoru je dužina lakta iznosila 0,525 cm. Laktom je na teritoriji Kotora odmjeravana dubina do koje je trebalo prekopati zemljište, prilikom njegove pripreme za sadnju vinove loze, zatim razmak između sadnica u jednom redu i između samih redova, kao i širina prolaza između vinograda. Na kotorskom području, dubina prekopavanja zemljišta, u cilju podizanja vinograda, odmjeravana je i pomoću jedinice pod nazivom ped ili pedalj, čija je dužina iznosila polovinu lakta, odnosno 0,262 m (→ Srednjovjekovno vinogradarstvo i vinarstvo).

Osnovnu mjeru za odmjeravanje zemljišta pod vinogradima na području Kotora predstavljao je kvadranjol, čija je površina iznosila 336 m². U pojedinim kotorskim ugovorima iz prve polovine XIV vijeka, kvadranjol vinograda objašnjava se kao površina koja obuhvata 100 ili 125 loza. U distriktu Kotora, u notarskim ugovorima, javlja se i mjera pod nazivom kabocij. Na području Budve, površina vinograda odmjeravala se mjerom pod nazivom alpedo. U krajevima izvan područja primorskih gradova, vinogradi su odmjeravani mjerom za površinu pod nazivom mat (963 m²), čija je veličina iznosila nešto više od jednog vizantijskog modija (939,18 m²). Jednim matom bila je određena površina vinograda koju je jedna zemljoradnička kuća trebalo da obradi za svog feudalnog gospodara u toku godine. Članom 68 Dušanovog zakonika (1349. i 1354), za izvršavanje iste radne obaveze bila je predviđena vremenska mjera u vidu „jednog dana”, što se podudaralo sa veličinom jednog mata. Potvrda za vinograd čija je površina određena jednim danom kopanja nalazi se u Povelji Đurđa Crnojevića za Cetinjski manastir, iz 1492. godine.

Osmanlije su kao mjernu jedinicu za izračunavanje površine vinograda koristile dunum. Površina jednog dunuma vinograda najčešće se kretala oko 1.000 m², odnosno oko 10 ari. Jednu od najstarijih mjera za odmjeravanje površine vinograda predstavljala je i motika, koja se u Crnoj Gori, kao mjerna jedinica za mjerenje zemljišta pod vinovom lozom, prvi put pominje krajem XVI vijeka. Veličina motike objašnjava se kao površina koju jedan kopač može da obradi za jedan dan. Prema nekim primjerima, u Kučima, Podgorici i Doljanima u Zeti, u drugoj polovini XIX vijeka, motika se računala kao površina koja obuhvata 400 čokota. Prema podacima iz 1885, u Crnoj Gori je bilo 18.685 motika vinograda (u katunskoj oblasti 1.123, crmničkoj 1.656, primorskoj 186, lješanskoj 1.087, zetskoj 2 i brdskoj 4.072 motike vinograda), pri čemu je površina jedne motike iznosila 455 m². U Zeti je uzimano da površina motike vinograda iznosi oko 450 m². U Uputstvu za mjerenje površina Ministarstva finansija Crne Gore (iz 1890. i 1894) bilo je propisano da se vinogradi mjere na motike, čija površina iznosi šesti dio rala (1.820 m²), odnosno 303 m². Kao mjera za izračunavanje površine vinograda, u XIX vijeku, koristio se i metar, čiji se prvi pomen nalazi u pismu Petra II Petrovića Njegoša (1835), koje je bilo upućeno okružnom kapetanu u Kotoru. Ar(a) je mjerna jedinica za površinu zemljišta (vinograda), čija je oznaka a. Jedan ar jednak je površini kvadrata čije su stranice dugačke 10 m, odnosno 1 a = 100 m². Mjerna jedinica za površinu (vinograda) je i hektar (ha) – 1 ha = 100 a = 10.000 m². Danas se za odmjeravanje površine vinograda u Crnoj Gori najčešće upotrebljava jedinica površine hektar.