Maksimović, Jovanka, srp. istoričarka umjetnosti, univerzitetski profesor (Beograd, 22. XI 1925 – Beograd, 2002). Diplomirala je istoriju umjetnosti na FF Beogradskog univerziteta (1949). Nakon usavršavanja u Francuskoj, odbranila je doktorsku disertaciju u Beogradu (1956). Od 1957. radila je na FF u Beogradu, gdje je predavala opštu istoriju umjetnosti srednjeg vijeka. Proučavala je srpsku i vizantijsku srednjovjekovnu skulpturu, freske i mozaike (Stobi i Poreč), emajle i srednjovjekovne minijature. Značajan dio svojih studija posvetila je proučavanju dečanske i studeničke kamene plastike. Posebno interesovanje poklanjala je vezama između umjetnosti Zapadne Evrope, Jadranskog primorja i unutrašnjosti Balkana. Značajniji radovi: Kotorski ciborij iz XIV veka i kamena plastika susednih oblasti (1961); Ikonografija i program mozaika u Poreču (1964); Srpska srednjovekovna skulptura (1971); Beleške o iluminacijama južne Italije i Dalmacije u srednjem veku (1980); Srpske srednjovekovne minijature (1983).

Literatura: Enciklopedija likovnih umjetnosti, 3, Zagreb, MCMLXIV, 388; Likovna enciklopedija Jugoslavije, 2, Zagreb, 1987, 267; Enciklopedija srpskog naroda, Beograd, 2008, 608.

S. Raičević