Petković, Sreten, srp. istoričar umjetnosti, univerzitetski profesor (Zaječar, 4. I 1930 – Beograd, 21. III 2015). Studirao je u Beogradu, gdje je i doktorirao (1963). Na FF u Beogradu, gdje je predavao uvod u istoriju umjetnosti, izabran je za asistenta (1960), docenta (1967), vanrednog profesora (1976). Prvenstveno je istraživao srpsko slikarstvo iz vremena osmanske uprave – prvo sintetičko djelo o srpskom zidnom slikarstvu iz perioda obnovljene Pećke patrijaršije (1557–1614). Proučavao je monumentalno slikarstvo XIII i prve polovine XV v. Svoja istraživanja temeljio je na obimnom terenskom iskustvu. Publikovao je više radova posvećenih spomenicima iz istorije crnogorske i srpske umjetnosti. Pisao je o prvim istraživačima naših umjetničkih starina. Bavio se i rusko-srpskim umjetničkim vezama i ilustracijama srpskih štampanih knjiga XV i XVI v. Bio je član uredništva Zbornika Matice srpske za likovne umetnosti u Novom Sadu i član Redakcije Saopštenja Zavoda za zaštitu spomenika kulture RS. Značajnija djela i radovi: Zidno slikarstvo na području Pećke patrijaršije 1557–1614 (1965); Zograf Georgije Mitrofanović u Pećkoj patrijaršiji 1619–1620 (1965); Arilje (1965); Slikarstvo moravske škole i srpski iluminirani rukopisi XVI i XVII veka (1969); Kult kneza Lazara i srpsko slikarstvo XVII veka (1971); Manastir Sveta Trojica kod Pljevalja (1974); Morača (1979); Pećka patrijaršija (1982); Vizantijske tradicije u srpskoj umetnosti XVIII veka (1985) i dr.