Petković, Vladimir R., srp. istoričar umjetnosti i arheolog, univerzitetski profesor (Veliko Orašje, Velika Plana, 30. IX 1874 – Beograd, 13. XI 1956). Završio je FF u Beogradu (1897), usavršavao studije u Minhenu i Haleu (1902), a doktorirao u Minhenu (1905). Vraća se u Srbiju i radi na FF u Beogradu, gdje je izabran za docenta (1911), vanrednog (1919) i redovnog profesora (1922). Istovremeno je bio upravnik Narodnog muzeja u Beogradu (od 1923. do 1935). Od 1947. do smrti bio je upravnik Arheološkog instituta SAN. Osnovna oblast interesovanja V. Petkovića je srpska srednjovjekovna umjetnost. Publikovao je više radova o freskama. Nezamjenljiv priručnik ostaje njegovo životno djelo Pregled crkvenih spomenika kroz povesnicu srpskog naroda (1950). Prvi je skrenuo pažnju na spomenike XVI i XVII v. Bavio se arheološkim iskopavanjima u Stobima (1928–1934) i Caričinom gradu (1937–1939). Značajnija djela: Žiča (1906); Srpski spomenici XVI–XVIII veka (1911); Manastir Ravanica (1922); Manastir Studenica (1924); Manastir Kalenić (1926); Antičke skulpture iz Stobija (1937); Manastir Dečani (1941); Manastir Veluće (1952/53) i dr. Za člana SAN izabran je 1932.