Šerović, Petar D., teoretičar kulturne istorije (Bijela, Herceg Novi, 17. XII 1887 – Bijela, Herceg Novi, 1968). Studirao je pravne nauke u Zagrebu, Beču i Gracu, gdje je diplomirao 1913. Službovao je u raznim mjestima Kraljevine Jugoslavije. Jedan je od utemeljivača i prvi predsjednik Narodnog univerziteta Boke Kotorske (1934). Iste godine priređuje prvu kulturno-istorijsku izložbu Boke Kotorske. Napisao je oko 200 radova iz oblasti istorije, istorije umjetnosti, arheologije, etnologije, paleografije, epigrafike, nematerijalne kulturne baštine, pravoslavne istoriografije. Značajniji radovi: „Crkva Riza Bogorodica u Bijeloj, u Boki Kotorskoj”, GZMBiH, Sarajevo, 1920; „Crkva Sv. Gospođe u Bijeloj”, Starinar, 1925–1926; „O slikaru kaluđeru Maksimu Tujkoviću iz Grblja”, Glas Bokelja, Jugoslavija, 1954; „Rimski portret iz Kumbora”, Istorijski zapisi, 1955; „O geneologiji porodice ikonopisaca Dimitrijevića-Rafajlovića”, PKIF, Beograd, 1957; „O starim crkvenim freskama u Boki”, Stvaranje, Cetinje, 1960. Bio je član uredništva Glasnika Narodnog univerziteta Boke Kotorske. Jedan je od osnivača Istorijskog društva u Novom Sadu (1927).