Popović, Aleksandra, slikarka, arhitektkinja (Zadar, 1963). Diplomirala je na AF (1987) i na FLU (1995) u Beogradu. Kao stipendista MIP-a Italije, boravila je na Akademiji lijepih umjetnosti u Rimu. Fenomeni prirode iskazani pejzažnim slikarstvom (ulja) predstavljaju okosnicu njenog djela, u kojem preko perceptivnih senzacija izražava svoja emotivna stanja i iskustva spoznajne stvarnosti. Zapravo, ona traži onaj prostor između (ciklus Između), koji otkriva kroz dva motivska sadržaja: planinske predjele i morski ambijent. Na slikama planinskih masiva, otkriva tragove iskona, koje definiše čvrstim stukturama, nekada enformelske pastoznosti, kojima ističe snagu i moć prirode. Plavo-bijelim kolorističkim prelamanjima, nekad dovedenim do difuznog rasprskavanja, postiže atmosferu ledničke hladnoće. Na slikama mora prati promjenljivost, nestalnost, kretanje, čudesne vibracije, koje izražava apstrahovanim oblicima. Izlagala je samostalno u Parizu, Beču, Njujorku, Milanu, Podgorici. Učestvovala je na više kolektivnih izložbi u Francuskoj, Austriji i SAD. Dobitnica je Nagrade za likovnu umjetnost „Accademia di Belle Arti”, Rim.