Žižić, Vojislav, slikar, scenograf (Miloševići, Šavnik, 22. IV 1921 – Podgorica, 1997). Završio je 1957. VPA u Zagrebu, odsjek Slikarstvo, i specijalne studije na Akademiji za kazališnu umjetnost u Zagrebu, oblast Scenografija. Bio je scenograf u CNP-u u Titogradu/Podgorici. Pored profesionalne vokacije – scenografije, bavio se slikarstvom, karikaturom, kostimografijom i izradom pozorišnih plakata. Šezdesetih godina XX v. kritika ga je ocijenila kao slikara – radoznalog analitičara, „koji posredstvom likovnog izraza hoće da zaviri u tajne objektivizirane materije”. Kasnije, u kombinovanoj tehnici, pod uticajem američkog pop-arta, u tkivo slike unosi predmete svakodnevnog života – industrijske proizvode, koji pripadaju konzumerizmu, dominantnoj ideologiji u savremenom potrošačkom društvu (Amilet iz čobanske torbice, 1976). Samostalno je izlagao u Nikšiću (1950, 1952, 1960) i Titogradu (1961, 1962). Učestvovao je na više grupnih izložbi u Crnoj Gori i inostranstvu (Galerija Ujedinjenih nacija u Njujorku, 1963). Dobitnik je Nagrade Saveza studenata VPŠ, Zagreb (1954); Otkupne nagrade Francuske i Poljske, Zagreb (1956); Nagrade CONF, za dvije izložbe karikature, Nikšić (1952); Diplome Međunarodnog komiteta, Novi Sad (1967). Član je ULUCG-a od 1959.
Literatura: O. Perović, M. Marović, M. Lompar, „Vojislav Žižić”, ULUCG ’46–’86, Podgorica – Cetinje, 1986, 46, 223; Lj. Zeković, N. Nikčević, D. Radovanović, M. Dedić, A. Čilikov, „Žižić Vojislav”, Leksikon crnogorskih umjetnika, 1945–2001, Podgorica, 2001, 284.
Lj. Zeković