Vojislav Vujisić, Nike, 1968, NMCG, Cetinje

Vujisić, Vojislav, vajar (Đakovica, 1924 – Beograd, 1994). Završio je ŠPU i APU u Beogradu (1952). Studijski je boravio u Italiji i Francuskoj. Bio je profesor na FPUD u Beogradu (1964–1989), na predmetu Upotrebna plastika. Radio je figurativnu plastiku asocijativnog i simboličkog prosedea (antropomorfne figure i ptice), u bronzi i drvetu. Na njima je rješavao problemsko pitanje pokreta, u maniru ekspresionističkog izraza. Na djelima u bronzi, kontrastima svijetlo-tamnog i raslojavanjem skulptorske mase ritmičkim „linearnim kovitlacima”, simulira futurističko ubrzanje, koje prenosi na pokret krila u letu (Njen let, 1967; Tić, 1967; Nike, 1968). Skulpture u drvetu karakteriše lirski senzibilitet, stilizacija, nagovještaj pokreta (Akt djevojčice). Uradio je Spomenik palim borcima NOB-a i žrtvama fašizma, Andrijevica (1967). Od 1953. imao je više samostalnih izložbi. Izlagao je na mnogim kolektivnim izložbama: ULUS-a, SLUJ-a, Oktobarskom salonu u Beogradu, Salonu primenjenih umetnosti u Beogradu, izložbi „Savremena crnogorska likovna umjetnost 1945–1970” i dr. Učestvovao je u radu mnogih umjetničkih kolonija.

Literatura: Spomenici revoluciji: Jugoslavija (ur. M. Bajić), Beograd – Sarajevo, 1968; Revolucionarno vajarstvo (ur. D. Zdunić), Zagreb, 1977.

Lj. Zeković