Radislav Ratko Vučinić, Bez naziva, 2004–2014.
Vučinić, Radislav Ratko, slikar, univerzitetski profesor (Nikšić, 22. XI 1948). Studirao je na PA u Nikšiću, likovni odsjek (1972–1974). Diplomirao je na APU u Beogradu, u klasi profesorâ B. Risimovića i V. Todorovića (1980). Na istom fakultetu završio je postdiplomske studije iz slikarstva, pod mentorstvom V. Todorovića (1982). Predavao je na ALU u Trebinju, od 2005. u zvanju docenta, a od 2010. u zvanju redovnog prof. Imao je status slobodnog umjetnika (1979–2005). Član je umjetničke grupe „Led art”. Tema njegovog likovnog djela je čovjek preko kojeg izražava socioantropološki aspekt savremenog društva, posmatran u kontekstu egzistencijalističkog problema otuđenja jedinke kroz vrijeme. Ikonografiju prizora čine isječci gradskih ulica, izlozi, zidovi, odbačena ambalaža, djelovi pocijepanih plakata, kao znaci-simboli potrošačke civilizacije, u kojoj pojedinac osjeća mučninu, samoću, strah, i čitav spektar psiholoških stanja ispunjenih zebnjom i nespokojem. U njegov slikarski rukopis ugrađena su iskustva hiperrealizma (Homo consumes, 1982) i pop-arta. Čovjek – prostor – vrijeme atributi su slika na kojima kombinacijama različitih poza i stavova pojedinačnih figura (aktovi klasične ljepote ili karikiranog deformiteta), i prostorom u kojem projektuje bogatu likovnu baštinu od starih civilizacija do iskustava moderne i postmoderne, R. Vučinić stvara autonomno djelo univerzalnog podteksta, čija je literarna odrednica najčešće Bez naziva. Prizori, pored aluzivnog, sadrže i notu ironičnog stava umjetnika. Na crtežima-kolažima predstavlja djela značajnih umjetnika XX v. (Mark Rotko), na kojima najčešće interveniše ljudskom figurom – aktom, kojim ističe duhovnu vertikalu kao apsolut nematerijalnog, spiritualnog, univerzalnog principa. Imaginarna slojevitost navedenih primjera projektovana je na radovima u kombinovanoj tehnici, na kojima akt predstavlja jezgro koje okuplja raznovrstan predmetni repertoar: pisma, isječke iz časopisa, apstraktne forme – kolažnog mnogoznačja. Pored navedenih tehnika, radi akvarele, instalacije, „javne radove”, performans. Izlagao je samostalno na preko 17 izložbi (Beograd, Titograd/Podgorica, Nikšić, Herceg Novi, Trebinje, Petrovac i dr.) i na više od 200 kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu: Njemačka, Danska, Austrija i dr. Učesnik je brojnih kolonija. Nagrade: Nagrada Ministarstva kulture Republike Srbije, „Perspektive VII”, Beograd (1980); Nagrada Ministarstva kulture Republike Srbije, KNU, Beograd (1982); Nagrada III Međunarodnog bijenala akta, „Crvena komuna”, Petrovac (2008). Član je ULUCG-a (1982), ULUS-a, Matice crnogorske – ogranak Beograd.
Literatura i izvori: K. Ramujkić, pred. kat. Ratko Vučinić, KNU, Beograd, 1982; R. Ćetković, „Spektar prizora – Izložba Radislava-Ratka Vučinića”, Likovni život – kritike, prikazi, članci, Podgorica, 1996, 219; A. Miranović, „Ratko Vučinić – slike”, Akademija likovnih umjetnosti Trebinje 2014, katalog, Trebinje, 2014, 86–89; V. Simunović, „Radislav Ratko Vučinić, slikar, Sloboda se mora platiti životom”, razgovor, Pobjeda, 30. IV, 1, 2. V 2016.
Lj. Zeković