Vito Trifunov Čučo, neimar, klesar (XIV v.). Jedan od čuvenih kotorskih protomajstora i klesara. Bio je duhovnik u rangu prezvitera, opat Bogorodičine crkve nad mostom rijeke Gurdić (presbiter Vita Cucol, filius quondam Triphonis, abbas ecclesie Sancte Marie de ponte). Arhivska građa označava ga i kao staratelja franjevačkog samostana Male braće na Gurdiću (procurator convectus fratrum minorum de Catharo), čuvenog sakralnog kompleksa koji je bio zadužbina Jelene Anžujske, žene srpskog kralja Uroša I. Tvorac je jedne od najmonumentalnijih i najljepših građevina sakralnog nasljeđa Jugoistočne Evrope. Riječ je o arhitekturi i skulpturalnoj dekoraciji patronalne crkve srpskog Manastira Dečani, zadužbine kralja Stefana Dečanskog. O tome svjedoči uklesani natpis nad južnim vratima dečanskog hrama, koji, preveden na savremeni jezik, glasi: „Fra Vita, mali brat, protomajstor iz Kotora, grada kraljeva (...) sazida ovu crkvu za osam godina i završi je sasvim 1335”. Realizaciju dečanskog projekta ostvarila je pod Vitovim rokovodstvom skupina vrsnih kotorskih klesara i zidara. Ostala ostvarenja kotorskog neimara nijesu do danas identifikovana osim jedne skulpture monaha na konzoli iz kotorskog lapidarijuma, za koju se vjeruje da je njegov rad.