Šobajić, Branko, fotograf, kulturni poslenik (Nikšić, 1878 – Nikšić, 1917). Stvaralac vokacijske višeslojnosti. Bio je vlasnik prve fotografske radnje u Nikšiću; osnivač tamburaškog zbora u pjevačkom društvu „Zahumlje” i bleh-muzike u Zanatlijskom društvu. Svirao je na violini i flauti i pokrenuo koncerte i balove u Nikšiću. Bio je vlasnik bioskopa. Do I svj. rata, u Crnoj Gori su postojala samo dva bioskopa: na Cetinju – Ljubomira Ljuba Tamindžića (počeo da radi krajem 1910. ili početkom 1911) i u Nikšiću – Branka Šobajića (počeo da radi poslije Balkanskog rata). Fotografsko umijeće usavršavao je nekoliko mjeseci u Pragu. Svojim objektivom sačinio je svojevrsnu foto-monografiju Nikšića. Glas Crnogorca (br. 19 iz 1900), pod naslovom „Spomen slika”, obavještava čitaoce da je nikšićka opština „izdala na kartonu lijepu sliku u spomen četrdesetogodišnjice vladanja Nj. V. Gospodara i osvećenja njegove krasne zadužbine (Saborna crkva na Petrovoj glavici, nap. prir.). Fotografski snimak nove crkve nalazi se u sredini, a unaokolo nje litografisana radnja predstavlja: iznad crkve cnogorski grb između slika Nj. V. Gospodara i Nj. V. Knjaginje isprepletenih lovorovim lišćem. Ispod ove slike dolazi druga: novi knjaževski Dvor u Nikšiću. Na drugoj strani je slika Velikog Vojvode Mirka na bijesnom hatu; a ispod ove slike dolazi druga, koja predstavlja rijeku Zetu, koja teče po nikšićkom polju, iznad koje se proteže Carev Most. Ispod slike nove crkve stoji lira prislonjena na otvorenoj knjizi, između lovorova lišća, na svakom listu zabilježeno je po jedno od dosadašnjih djela Nj. V. Gospodara. Ovu sliku izradio je naš mladi umjetnik g. Branko Šobajić, koji je naročito u Beč išao da slika bolje ispane”. Za izvrsne fotografske radnje knjaz Nikola ga je odlikovao Medaljom za umjetnost. Po upokojenju ovog svestrano nadarenog pregaoca, njegov otac Bekica (dramski pisac) napisao je knjižicu Spomenica Branka Šobajića (Mostar, 1917).

Literatura: N. Martinović, U sazvežđu duha – Šobajići: Maksim, Bekica, Branko, Ilija, Simo i Petar, Nikšić, 2009.

N. Martinović