Šćepanović, Ilija, arhitekta (Zagarač, Danilovgrad, 1931 – Beograd, 1993). Diplomirao je na AF Univerziteta u Zagrebu (1959). Radna angažovanja: Elektroprivreda Crne Gore (1959–1964); RZUP Titograd (1964–1966); Bengazi, Libija (1966–1968); kao samostalni autor (1968–1982); Sekretarijat za urbanizam Opštine Titograd/Podgorica (1982–1993). Izraziti je predstavnik arhitekata sredine i kraja XX v., koji su uz inženjerska znanja jednako vladali svim likovnim disciplinama, slikarstvom i skulpturom. Utoliko je njegova arhitektura usmjerena ka funkcionalnosti, organizmu unutrašnjeg prostora, iz kojeg se čistom tehnološkom šemom dolazi do estetskog funkcionalizma, smještenog u ortogonalni jednostavni konstruktivizam. Ta njegova složena dosljednost, vrlo jasna, najviše je došla do izražaja na objektu RZUP-a i NIP „Pobjeda”. Bavio se i spomeničkom arhitekturom, slikarstvom i skulpturom. Izvedeni projekti: Titograd – stambena zgrada u Ul. N. Miloševića (1961); zgrada RZUP-a (1969), pobjeda na konkursu; bista Marka Radevića (1970); bista Spomenika Mirku Vešoviću (1974); zgrada NIP „Pobjeda” (1975); bista Spomenika Milunu Božoviću (1977); spomen-obilježje i reljef, Mataguži (1977); Spomenik borcima oslobodilačkih ratova, Brskut (1971); Danilovgrad – zgrada Osnovnog suda (1970); Dom zdravlja Donji Zagarač (1975); Hotel „Zeta” (1975); Kotor – reljef Spasić i Mašera, Dom studenata (1976).