Salgeti-Drioli, Franjo (Salghetti-Drioli, Franjo), hrv. slikar (Zadar, 19. III 1811 – Zadar, 15. VII 1877). Školovao se na akademijama u Rimu i Veneciji; od 1843. stvarao je u Zadru. Sljedbenik onovremenog italijanskog akademizma, koji je radio kompozicije istorijskog, biblijskog i alegorijskog sadržaja, te portrete i žanr-scene, po nekim indikacijama interesovao se i za Crnu Goru i Njegoša. Drugovao je sa književnikom i leksikografom Nikolom Tomazeom (Šibenik, 1802 – Firenca, 1874), koji je, mada vaspitan u italijanskoj kulturi, s ponosom tvrdio da „slavenska krv bije u njegovu srcu”. Prema zamisli ovoga vjerskog moraliste, italijanskog političkog liberala, federaliste i republikanca, koji kao „italo-slavo” romantičarski sanja o italijansko-jugoslovenskom bratstvu i koji održava veze sa Njegošem, nastale su mnoge Frančeskove slike. Sačuvan je jedan njegov crtež na kome je, pored ostalog, prikazan i Njegoš. Ispod crteža stoji natpis: Il Vladica di Montenegro in abiato di casa – Vladica ossi Petrovich e capo della nazione, što znači: Vladika Crne Gore u kućnom odijelu – Vladika ili Petrović je poglavar naroda. Po svoj prilici, Salgeti je bio na Cetinju prije Njegoševa odlaska u Rusiju 1836, koje je prikazao na jednom crtežu. Njegovi crteži nose klasicistička obilježja, smisao za grafičku ljepotu i osjećaj za mjeru. Godine 1846. radi oltarsku sliku Sv. Jovan Krstitelj za istoimenu kapelu u Glogovcu (danas u sakristiji Sv. Nikole u Perastu), a sljedeće godine oltarsku sliku Sv. Mihailo za župnu Crkvu Sv. Mihovila u Risnu (vremenom uništena). Prema dokumentima, naslikao je i oltarsku sliku Sv. Roko, za kapelu Lazareta u Meljinama, i kopiju Dolčijeve Madonna del dito u kotorskoj katedrali.

Literatura: K. Prijatelj, „Slikarstvo zapadnoevropskih stilova u Boki Kotorskoj od početka 15. do potkraj 19. vijeka”, Boka, 18, 1986, 27–41; N. V. Martinović, Crna Gora u slikarstvu XIX i XX vijeka, Podgorica, 2007. N. Martinović