Rakojević, Branislav, arhitekta (Titograd, sada Podgorica, 28. VII 1950 – Nikšić, 10. VIII 2021). Diplomirao je na AF Univerziteta u Beogradu (1977). Radio je u Nikšiću na poslovima opštinskog urbanog i arhitektonskog projektovanja (1979–2001): Zavodu za urbanizam i projektovanje; Centru za izradu GUP-a; Direkciji za planiranje i projektovanje. Projektovao je i izveo brojne objekte društvenog standarda „Željezare” u Nikšiću (1984–1988), tri škole; radio je na adaptaciji i rekonstrukciji bioskopa, recepcije i kluba Hotela „Metalurg”, benzinske pumpe, vrtića, kao i konzervatorskim projektima Jusovače i Bedema. Projektovao je desetine enterijera ugostiteljskih objekata i trgovina, te individualnih kuća. Učestvovao je u izradi PPO i GUP-a „Nikšić”, kao i DUP-ova: „Podtrebjesa”, „Mrkošnica II”, „Rastoci I”; UP-a Doma revolucije, te u postavci Zavičajnog muzeja (dio tima, 1981–1982). Od ostalih projekata izdvajaju se: rekonstrukcija gradskog parka (2000); poslovna i stambena zgrada „Loviko”, Nikšić (2002–2003); Dječiji vrtić „Vrabac” (Ozrinići, 2015); Dječiji vrtić „Mačak” (Župa, 2017); rekonstrukcija mjesnih domova sa prenamjenom u dječije vrtiće (2018); adaptacija Katoličke crkve, Nikšić (2018). Bio je član tima za izradu Zakona o planiranju i uređenju prostora (2001–2002), član žirija za izbor Spomenika kralju Nikoli I i urbanističkog rješenja Trga (2000), te spomenika u Gornjoj Bukovici (1982). Autor je teksta „Grad i ljudi”, u ediciji Tragom starih fotografija, Biblioteka Arhiv uspomena, Nikšić (2003).