Radulović, Marina, slikarka, ilustratorka, likovna pedagoškinja (Sarajevo, 6. III 1961). Završila je 1985. FLU u Beogradu, u klasi prof. M. Srbinovića. Na istom fakultetu magistrirala je 1988, u klasi prof. M. Mihać. Kao stipendista francuske vlade, specijalizirala je slikarstvo na L’École Nationale Supérieure des Beaux-Arts u Parizu, kod prof. V. Veličkovića (1988/89). Studijski je boravila u Francuskoj, Njemačkoj i Španiji. Dvije decenije radila je kao ilustrator u NIP „Pobjeda” u Podgorici. Vodi edukativni atelje „Art studio Radulović”. Na ranim radovima, u ikonografskom sloju slika, evidentne su reminiscencije na Baltusovo djelo. Zapravo, u kontekstu egzistencijalističke filozofije XX v., u njenom slikarstvu izdvaja se čovjek kao usamljena i otuđena individua, koja egzistira u praznom prostoru ispunjenom strahom i beznađem, nekad poput sjenke koja se nazire u imaginarnom ogledalu. U posljednjoj deceniji XX v. inspiraciju nalazi u praistorijskim artefaktima, kojima posvećuje ciklus Tragovi. U „vaskrsavanju” arhetipskog okamenjenog svijeta koristi pijesak u koji otiskuje dlan i forme glava koje svojim oblicima mogu da se smjeste u daleku prošlost, ali i u izražajne forme savremene umjetnosti. Na radovima – minimalističkim, enformelskim monohromatima (pastelnih tonova), predmetnost svodi na kvadratnu formu koju multiplicira ili je povezuje sa drugim geometrijskim formama, simbolima, fonetskim i ideogramskim „zapisima”. Na njima naglašenom teksturom, nastalom utrljavanjem mješavine pijeska i šegotine sa pigmentom, postiže taktilne vrijednosti. Ciklus slika, posvećen turističkoj mapi grada, animacija je njenog virtuelnog kretanja kroz lavirinte uspomena (Pariz). Slika predstavlja dekorativnu arabesku, koju čine mrlje boja, slobodni prostori i međuprostori i vijugave linije koje ih povezuju u koherentnu cjelinu. Postepeno, forme topografskog određenja pretvaraju se u linearne lavirinte ili apstraktne mrlje. Realnost se transfigurira u asocijativne i apstraktne forme. Kao ilustrator, uradila je seriju portreta (crteža) kulturnih radnika, književnika, političara, sportista... Tananim crtačkim postupkom, sjenčenjima, linearnim arabeskama, ona definiše likove koji osim fizionomske prepoznatljivosti imaju karakterne osobenosti unutrašnjeg sadržaja. Imala je preko 20 samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu: Beogradu, Titogradu/Podgorici, Svetom Stefanu, Parizu (tri), Herceg Novom, Budvi, Nikšiću, Baru. Učestvovala je na više grupnih izložbi, kao i na likovnim kolonijama u Crnoj Gori i inostranstvu. Članica je ULUCG-a od 1985.
Izvor: Lj. Zeković, pred. kat. Marina Radulović, Ljetnjikovac „Buća”, Tivat, 2009.
Lj. Zeković