Popović, Đorđe, fotograf (Beograd, 31. V 1911 – Budva, 21. VII 1999). Sin prvoga crnogorskog sineaste Vladimira Đ. Popovića (1884–1928). Kao izuzetan pejzažista, bio je saradnik na izradi brojnih foto-monografija koje je utemeljio Izdavački zavod Jugoslavije i Oto Bihalji-Merin. Sa fotografijom se upoznaje kao pitomac vojne akademije. Završio je Nižu i Višu intendantsku akademiju u Beogradu. Bio je saradnik Politike i Pobjede. Snima fotografije Crne Gore za Turističku enciklopediju Jugoslavije (1958). Jedan je od osnivača Turističkog saveza Crne Gore. Kao pasionirani planinar, inicira formiranje prvog Nacionalnog parka „Lovćen”. Izlagao je širom Jugoslavije na republičkim i saveznim izložbama. Zapaženu samostalnu izložbu pejzažnih fotografija imao je u Beogradu, početkom osamdesetih godina XX v. Nagrađivan je prvim i drugim nagradama – Republička izložba, Kotor 1954, U snjegovima Lovćena. Na Cetinju živi od 1946. do šezdesetih godina XX v., a potom se seli u Budvu. Nakon penzionisanja, bavi se sređivanjem svoje velike arhive negativa, a ljeta provodi na Durmitoru, gdje je fotografisao i peo se na Bobotov kuk i u svojoj 85. godini.