Poleksić, Branislav, arhitekta, pedagog (Štip, 1932 – Podgorica, 1992). Diplomirao je na AF Univerziteta u Beogradu (1957). Radio je u „OGP Titograd”, Titograd (1958) i Građevinskom školskom centru „Ing. Marko Radević” (→ Srednja građevinsko-geodetska škola „Inž. Marko Radević”), Titograd (1958–1992). Usavršavao se u Parizu (1960–1961, 1967–1968). Radni vijek proveo je u nastavnom radu, na stručnim predmetima i predmetima projektovanja, ali se bavio i projektovanjem u birou Građevinske škole. Najveći dio njegovog arhitektonskog opusa čine dječiji vrtići i školske zgrade. To su savremeno građeni (među prvima u Crnoj Gori) prizemni objekti razuđeni u horizontali, jednostavnih arhitektonskih formi, često potkovičastog oblika, sa atrijumom kao funkcionalnim prostorom za igru. Studiozno i uspješno je gradirao razlike ambijenata u kojima djeca stanuju i u kojima se druže, igraju i uče. Izvedeni projekti: Dječiji vrtić „Ljubica Popović”, Bulevar Sv. Petra Cetinjskog, Podgorica (1970); tipski projekti individualnih stambenih zgrada (1970–1992); Dječiji vrtić „Jelena Ćetković”, Konik, Podgorica (1973); Dječiji vrtić „Vukosava Ivanović Mašanović”, Topolica, Bar (1974); motel na Trsi, Plužine (1976); dogradnja i adaptacija srednje škole „Sergije Stanić”, Podgorica (1979), koautorstvo sa arh. A. Žarkovićem; dogradnja i adaptacija Doma kulture, Golubovci, Podgorica (1981); Dječiji vrtić „Pčelica”, Momišići, Podgorica (1983); Dječiji vrtić „Bubamara”, Hercegovačka ulica, Podgorica (1985).
Literatura: A. Markuš, „Poleksić Branislav”, u: Z. Manević, Leksikon neimara, Beograd, 2008, 322–323.
S. Mitrović