Pavićević, Velibor, vajar (Titograd, sada Podgorica, 20. VII 1977). Brat vajarke → Jelene Pavićević. Diplomirao je 2001. na → Fakultetu likovnih umjetnosti Univerziteta Crne Gore na Cetinju, odsjek Vajarstvo. Magistrirao je na istom fakultetu 2005. Umjetnički je direktor JU „Umjetnička kolonija”, Danilovgrad. Njegov rad zasniva se na oplemenjenoj arhaičnosti i modernom izrazu, koji postiže kombinovanjem rustičnog i uglačanog volumena, ritmovanjem i sučeljavanjem ispupčenja, udubljenja, kompaktne mase i šupljina, apstraktnih i realnih formi. Skulpture oblikuje od elemenata koji imaju jasnu definisanost u kontekstu asocijativnog, simboličkog i znakovnog jezika (Brod, 2012; Buđenje kaktusa, 2014; Kraljica, 2017). Radi u kamenu, drvetu, kovanom gvožđu, sa osjećajem za izražajne karakteristike svojstvene određenom materijalu. Eksperimentišući sa kombinovanjem materijala, oblikuje djela narativnog podteksta, u kojima kroz korelaciju različitih plastičnih i strukturalnih elemenata formira harmoničnu cjelinu poetskog izraza. U vajarstvu V. Pavićevića sve je podređeno vrijednostima i samodovoljnostima umjetničkog izraza, koji sa realno-asocijativnih formi prelazi u enigmatsko polje likovno-jezičkih nedoumica: ideografskog znakovnog pisma i maštovite simboličke ornamentike (izložba „Buđenje = Awakening”, CSUCG, 2017). Njegovo djelo zaokružuju tri kompatibilne cjeline: skulptura, crtež i kolaž. Radio je skulpture u javnom prostoru: Danilovgrad (Park umjetničke kolonije, 2005); Kotor (Gradski park, bista narodnog heroja Sava Ilića, 2006); Podgorica (Hram Hristovog Vaskrsenja: Nojeva barka; Crnogorka sa kolijevkom, 2007, 2008); Herceg Novi (Spomenik odžačaru, 2009); Skadar (Gradski park, Kompozicija, 2011). Izlagao je na više samostalnih i kolektivnih izložbi. Nagrade: Nagrada za crtež FLU, Cetinje (1999); Nagrada na Bijenalu studentskog crteža, Beograd (2000); Godišnja nagrada za skulpturu FLU, Cetinje (2001); Nagrada ULUCG-a „Milunović, Stijović, Lubarda” (2006, 2015, 2018); Nagrada 12. Podgoričkog likovnog salona (2008); Nagrada Crnogorskog likovnog salona „13. novembar”, Cetinje (2011); Nagrada „Drago Đurović” na izložbi „Savremena crnogorska skulptura”, Danilovgrad (2015). Učesnik je internacionalnih simpozijuma skulpture (Danilovgrad, 2005; Skadar, 2011).