Nikić, Vladislav, arhitekta (Titograd, sada Podgorica, 18. VII 1948). Diplomirao je na AF Univerziteta u Skoplju (1979). Radna angažovanja: „OGP Titograd”, Titograd (1979–1990); projektni biro „Tehnoekonomski inženjering”, Podgorica (1990–1993); biro „Eling”, Podgorica (1993–1994); biro „Adecon”, Podgorica (1994–2000). Sopstveni projektni biro „Arhicon” otvara u Podgorici (2000). Izvedeni projekti: montažna stambena zgrada (industrijske prefabrikacije) „D” i „B”, Zabjelo, Titograd (1980–1981); Dom kulture, Spuž (1986); OŠ Mataguži, Titograd (1987); stambena zgrada „G” na Zabjelu, Titograd (1988); četiri poslovna objekta „Velentuna”, Stokholm, Švedska (1992); stambeno-poslovni kompleks „Vektra”, Podgorica (1996–1999), koautor; Hotel „Lipka”, Kolašin (1998–2000), koautor; stambene zgrade Sindikata na Starom aerodromu, Podgorica (2000); Trg Nikole Kovačevića (stari naziv, sada Trg vojvode Bećira Osmanagića), kod Sahat-kule, Podgorica (2000); administrativne zgrade, skladište i uređenje terena Fabrike anoda Kombinata aluminijuma, Podgorica (2001); rekonstrukcija zgradâ JU Muzeji i galerije Podgorice i Grafičkog zavoda (2003); zgrada Pošte (2002), benzinska pumpa „Euro petrol” (2004) i zgrada MUP-a (2006) u Danilovgradu; starački dom u Risnu (2007); stambeno-poslovni objekat „Vektra”, Bar (2007); stambeno-poslovni objekat „Čepurci”, Podgorica (2007); zgrada Akademije znanja, Budva (2008); stambeno-poslovni objekat, Hercegovačka ulica, Podgorica (2010). Neizvedeni projekti: starački dom, Pljevlja (2014); eko-selo, Žabljak (2018) i dr. Više objekata uradio je u koautorstvu sa arh. → Zoranom Đurđenovićem. Nikićeva ostvarenja reprezentuju suštinu autorove arhitektonske misli: smirene, racionalno komponovane forme, sa tek primjetnim akcentima u boji ili detaljima („Euro petrolove” benzinske pumpe), likovnom ravnotežom „punog” i „praznog”, horizontalne podjele na fasadama Akademije znanja u Budvi, oplemenjujućim izborom materijala, sa naglašenim bogatstvom unutrašnjeg prostora, primjerenog fakultetskoj strukturi aula i sala za jednu visokoškolsku ustanovu. Formu, odnosno kreativni izraz, Nikić usklađuje sa okolnim ambijentom, tradicionalnim i kulturno-istorijskim vrijednostima područja (Hotel „Lipka”), ili je u kontrastu sa okolinom, što je autorov kreativni izbor. U stručnoj i naučnoj publicistici pisano je o imenu i djelu V. Nikića (izbor): Z. Manević, Leksikon neimara, Beograd, 2008; „Kreativnost u funkciji forme”, razgovor sa arh. V. Nikićem, u časopisu Pogled, oktobar 2011, 16–19; S. Slovinić, Ars Libris, Podgorica, 2013. Dobitnik je Godišnje nagrade za arhitekturu → Inženjerske komore Crne Gore (2011).