Nestorović, Bogdan, srp. arhitekta (Beograd, 1901 – Beograd, 1975). Sin arh. Nikole Nestorovića (1868–1957). Diplomirao je arhitekturu na Tehničkom fakultetu Univerziteta u Beogradu (1923). U Parizu nastavlja dopunske studije i usavršavanja. Po povratku u Srbiju, zapošljava se u arhitektonskom birou „Arhitekt” (1926–1930). Na Arhitektonskom odseku Tehničkog fakulteta u Beogradu (od 1930. do penzije) predaje projektovanje stambenih zgrada i stilove arhitekture. Kao graditelj, zalagao se za funkcionalnost, tehničku racionalnost i estetsku odmjerenost. U arhitektonskom projektovanju uvažavao je karakter lokalnog graditeljstva i kulturnu tradiciju mjesta izvođenja objekta. Izvedeni projekti u Crnoj Gori: Hipotekarna banka, Cetinje (1934–1936) – monumentalno zdanje, koje proizlazi iz akademskog koncepta shvatanja arhitekture; građeno je rezanim kamenim blokovima uz primjenu elemenata klasicizma; na fasadnom platnu, šest moćnih stubova – pilastara i zupčasti vijenac, iznad kojeg je visoka ravna atika, daju objektu reprezentativnost u svakom vremenu; karakteristično je statičko rješenje dva centralna stuba, koja nose skoro 400 m² objekta (sada je to zgrada Ministarstva kulture Crne Gore); banka u Pljevljima (nakon II svj. rata). Ostali izvedeni projekti: 12 zgrada Narodne banke u Kraljevini Jugoslaviji (u predratnom periodu): Kragujevac (1929), Bitolj i Skoplje (1931), Šabac i Dubrovnik (1936) itd.; Tenis klub „Šumadija” na Kalemegdanu (1929); Zanatski dom (1931–1933, kasnije Radio Beograd) – prvi Nestorovićev modernistički projekat; zgrada PRIZAD-a („Privilegovano akcionarsko društvo za izvoz zemaljskih proizvoda Kraljevine Jugoslavije”) u Beogradu (1938, kasnije Tanjug) – antologijski primjer kasnog modernizma; Hram Sv. Save na Vračaru (konkursni projekat iz 1926–1927, a konačni projekat urađen u saradnji sa arh. A. Derokom 1934–1941); više stambenih zgrada i porodičnih kuća u Beogradu itd. Značajnija djela: Stambene zgrade – Osnovi projektovanja, Beograd, 1950; Arhitektura starog veka, Beograd, 1952; Arhitektura novog veka, Beograd – Subotica, 1964; Uvod u arhitekturu, Beograd, 1966; Kriterijumi u stambenoj izgradnji, Beograd, 1969; Graditelji Beograda, od 1815. do 1915, Istorija Beograda, knj, 2, Beograd, 1974; „Beogradski arhitekt Andra Stevanović i Nikola Nestorović”, Godišnjak grada Beograda, knj. 20, Beograd, 1975, 173–185; Arhitektura Srbije u XIX veku, Beograd, 2006. Izložba: „Srpska arhitektura 19. veka (1804–1914)”, po motivima knjige B. Nestorovića Arhitektura Srbije XIX v., Art press, Beograd, 2006. Dobitnik je Sedmojulske nagrade za životno delo (1971).