Laličić, Dušan, arhitekta (Podgorica, 1933 – Beograd, 2006). Diplomirao je na AF Univerziteta u Beogradu (1960). Radna angažovanja: RZUP Titograd (1960–1961); Savjet za socijalna i komunalna pitanja, Titograd (1961–1962); RZUP Titograd (1962); Sekcija za investicije ŽTO, Titograd (1962–1970); ŽTO COK Beograd (1970–1971); Direkcija za izgradnju pruge Beograd – Bar, ŽTP Beograd (1971–1977); ŽTO Titograd (1978–1979); Zavod za izgradnju Titograda (1980–1984); ŽTO Titograd/Podgorica (1984–1998). Izvedeni projekti: određen broj staničnih i magacinskih zgrada na pruzi Beograd – Bar (1971–1977); zgrada Željezničke stanice, Podgorica (1976); skulptura Fontana, poznata kao Kupačica, Podgorica (1998) – konkursni projekat koji je znatno izmijenjen tokom izvođenja, a 2000. demontiran i sklonjen (→ Radović, Svetozar). Pored projektovanja i urbanizma, bavio se i slikarstvom i publicistikom. Autor je knjige o tradicionalnoj arhitekturi Crne Gore – Folklorna i monumentalna arhitektura u Crnoj Gori (1999). Imao je samostalne izložbe u SAD (Njujork) i Njemačkoj, a učestvovao je na više grupnih izložbi. Za rad na projektovanju arhitektonskih objekata prilikom izgradnje pruge Beograd – Bar, dobio je Nagradu za životno djelo i Orden rada sa srebrnim vijencem.

Literatura: A. Markuš, „Lalićić Dušan”, u: Z. Manević, Leksikon neimara, Beograd, 2008, 219–220; A. Markuš, tekstovi: Kupačica, O Dušanu Laličiću, 27. 1. 2009, na: https://sites.google.com… (pristup 7. VIII 2019).

S. Mitrović