Kažić, Nada, vajarka (Nikšić, 28. VII 1963). Završila je PA u Nikšiću, likovni odsjek (1986). Stručno se usavršavala u Fabrici keramike „Montex” u Buljarici, opština Budva (1992–2001). Bavi se likovnom i primijenjenom umjetnošću – kreatorka je umjetničkog suvenira „Doclea”. Radi kao samostalni umjetnik i organizuje kreativne radionice u svom ateljeu. Umjetničkim izrazom, koji pripada poetici tzv. „ženskog pisma” uspijeva da harmonizuje opozitne senzacije – lirsko i dramatično; krhko i čvrsto; apstraktno i figurativno. Antičke recipijente, zaboravljene upotrebne predmete, savremene modne detalje posmatra kroz prizmu nostalgičnog odnosa prema prolaznom, kojemu pokušava da udahne novi život. Zapravo, polazeći od mijena i kretanja, koji prate unutrašnje prostore njenog duhovnog i emotivnog bića – jastva, otkriva tajne svijeta kroz reciprocitet stvarnog i imaginarnog, „reda i pravila”; dualističkih načela: arhetipsko – savremeno, život – smrt, yin – yang, meko – oštro, masa – prostor, zatvoreno – otvoreno, oštrouglo – kružno, svijetlo – tamno, upotrebno – umjetničko. Metal kao materijal i sofisticirani tehničko-tehnološki proces rada predstavljaju okosnicu njenih djela, koja se doživljavaju kao oprostoreni crteži i slike formirani na paradigmama stvarnog i opsjenog – realnog predmeta i njegove sjenke. Likovna traženja izražava ciklusima koji imaju smisaono značenje i interpretacijske samorječivosti: Mini flexi Venere I II III – žensko tijelo projektovano u maštovite metalne modne kreacije; Korak – Raskorak – štikle od žice i keramike simboli kretanja – smjer i razmjer; Gazipoljke – multiplicirane štikle od mreže koje prati zvuk odsječnih koraka; Suzama se (ne) igra – žičane mreže transponovane u suptilne suzolike forme; Mijena – Vrt – oštri upotrebni predmeti: kose, kosijeri simboličkog značenja predstavljaju prolegomene vrta život – pupoljka, cvijeta, vlati trave, da bi u drugom materijal-papiru oštrice dobila taktilnu mekoću i suptilnost. Samostalne izložbe: Podgorica (1999, 2000, 2010, 2017), Novi Sad (2000), Petrovac (2000), Tivat (2003), Nikšić (2004), Beograd (2006, 2007, 2009), Kotor (2007), Budva (2008), Sarajevo (2014, 2018). Grupno je izlagala u zemlji na 62 izložbe, među njima i na Cetinjskom bijenalu (2002, 2004), i inostranstvu: Grčka, Italija, Srbija, Hrvatska, Austrija, Makedonija, BiH, Slovenija. Nagrade: I nagrada za keramičku kolekciju „Apstrakcija Montenegro”, Novi Sad (1996); I nagrada za suvenir, Ministarstva kulture i Ministarstva turizma (2005); Specijalna nagrada, Internacionalno bijenale minijature, Nikšić (2005); Počasna diploma na izložbi keramike „MIX 08”, Zagreb (2008); I nagrada, Podgorički likovni salon, Podgorica (2006, 2008); Specijalna pohvala ULUPUDS-a za rad Bubby, na izložbi XVI Mini-art, „Amo Animalla”, Beograd (2009); Nagrada, Crnogorski likovni salon „13. novembar”, Cetinje (2014); III nagrada na konkursu „Sinhro-art konstrukcija”, Porto Montenegro, Tivat (2016); Specijalna nagrada na Međunarodnom bijenalu umetnosti „ARTiJa”, Kragujevac (2020). Članica je ULUCG-a od 2009.