Karadžić-Vukomanović, Mina, srp. slikarka i književnica (Beč, 31. VI 1828 – Beč, 31. V 1894). Senzibilna i duhovno gospodstvena kćerka Vuka Karadžića i njegov sekretar i saradnik. Učila je strane jezike, muziku i slikarstvo. Prve pouke o slikarstvu dobila je od bečkih profesora Josipa Pfajfera i Fridriha Šilhera, a potom, boravkom u Berlinu, Drezdenu, Milanu i Veneciji, izučavala i kopirala stare majstore po znamenitim galerijama. U tematsko-hronološkoj klasifikaciji i stilskoj kvalifikaciji njenog stvaralačkog opusa, koji broji nešto preko 20 slika, kritika cijeni da je on nastao u dva razdoblja, pod uticajem poznog građanskog klasicizma i u okviru romantizma. U početku radi olovkom i akvarelom, potom prelazi na uljane boje. Krenuvši za Crnu Goru, stigla je do Boke. Sa jadranskih plavih širina, iz Boke Kotorske, „koja je isto tako lijepa kao i Bosfor”, ipak nije dospjela u „prostor fantazije”, u istinsko „skamenjeno more”. Njen crnogorski tematski krug, uz Crnogorskog vojvodu, čine Crnogorac sa kapom i portret nepoznatih crnogorskih junaka.
Literatura: Lj. Marković, Mina Vuka Karadžića, udata Vukomanović, Beograd, 1935; M. Jovanović, Srpsko slikarstvo u doba romantizma 1848–1878, Novi Sad, 1976.
N. Martinović