Gvozdenović, Slavica, slikarka (Titograd, sada Podgorica, 29. V 1953). Diplomirala je na FLU u Beogradu, odsjek Slikarstvo (1978). Magistrirala je na istom fakultetu (1980). Profesorica je na → Fakultetu likovnih umjetnosti Univerziteta Crne Gore na Cetinju. Istražuje u sferi crteža u proširenom polju. Permanentno eksperimentišući sa linijom kao bazičnim elementom crteža, stvara objekte, instalacije i video-radove konceptualno-minimalističke provenijencije. Na ranim radovima, tokom osamdesetih, koji su u domenu figurativnog, mogu se registrovati motivi mrtvih priroda sa predmetima poput starinskih bokala i tanjira. Krajem osamdesetih, pravi otklon od figuracije i počinje da radi veće formate naglašene linearne strukture (Kompozicija IV). U tom periodu kombinuje trake-linije, isijeca ih i lijepi, praveći kolaže minimalizovanih asocijativno-apstraktnih formi kao neku vrstu unutrašnjeg emotivnog kardiograma. Sredinom devedesetih, čini radikalan rez u stvaralaštvu, uvodeći u svoje radove stvarni prostor i industrijske materijale – žicu, poliuretansku pjenu, silikonsku pastu. Nakon 2000. počinje da radi objekte-crteže koji su krajnje svedeni, skoro bespredmetni i u kojima je prisutna ekonomija formalnog u korist stvarskog sadržaja (Oslobađanje linije, 2012). Radovi su minimalistički, bilo da su u duhu strogog geometrizma (serija radova Crno na crnom i Bijelo na bijelom) ili imaju otklon od prave, tehničke linije i prate njenu intuiciju i ekspresiju (crteži nastali mašinskim šivenjem na papiru iz ciklusa Strojna gesta). Iako se linearne forme skoro rastvaraju u monohromu osnove, ostaju prepoznatljive kao izvjestan događaj u polju oprostorenog crteža. Istraživanje fenomena prostora i njegovih nevidljivih, pulsirajućih svojstava, koja zavise od sunčeve svjetlosti, vazduha, ispunjenosti energijama, zvukovima ili tišinom onih koji borave u njemu, iskazala je kroz igru svjetlosnih linija u video-radu Vibrirajuća živost (2013). Samostalno je izlagala u: Beogradu (1981, 1992), Titogradu/Podgorici (1991, 2000, 2007, 2013), Nikšiću (1994), Petrovcu (2004), Tivtu (2008) i Baru (2008). Učestvovala je na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Nagrade: Nagrada XXIII Likovnog salona „13. novembar”, Cetinje (1989); Nagrada za crtež „Milunović, Stijović, Lubarda”, ULUCG, Podgorica (1991); III nagrada na 37. Hercegnovskom salonu, Herceg Novi (2004); Grand Prix Crnogorskog likovnog salona ,,13. novembar”, Cetinje (2012). Članica je ULUCG-a od 1978.