Gligorović, Miodrag Miki, vajar (Cetinje, 30. III 1941 – Podgorica, 8/9. II 2012). Tokom studija na Pravnom fakultetu u Beogradu, opredjeljuje se za umjetnost kao profesionalni poziv. Diplomirao je na PA u Nikšiću, likovni odsjek. Radio je u Pobjedi kao grafički urednik. Likovno-grafički opremio je brojne knjige, kataloge, časopise, novine, brošure. Stvarao je u drvetu i spuškom kamenu – maljatu i klikovači. Kompaktne, zatvorene mase skulpture podsjećaju na arhetipske toteme na kojima se iz jezgra čvrste materije pojavljuju diskretno profilisani detalji koji imaju svoju priču, najčešće tragičnog prizvuka (Poslije borbe, 1968). Kamen je obrađivao pažljivo da ne bi povrijedio njegovu prirodnu datost, kombinujući rustičnu fakturu i uglačane forme, na kojima je likovno intervenisao suptilnim, gotovo opsjenim oblicima, koji su više u nagovještaju nego u realnoj dimenziji. Samostalne izložbe: Moderna galerija, Titograd (1967); Galerija Sveti Stefan (1968); Galerija Grafičkog kolektiva, Beograd (1968). Grupne izložbe: Titograd (1988), Cetinje (1967, 1969, 1983), Herceg Novi (1968, 1969), Beograd: „Savremena crnogorska umjetnost” (1977); „160 djela iz Narodnog muzeja Crne Gore” (1987); Pariz: Zimski salon (1980); Salon novih tendencija (1981); Kil, SR Njemačka, Međunarodni simpozijum vajara i slikara (1984); Bresej, Međunarodna izložba (1985). Nagrade: Nagrada „19. decembar”, Titograd (1966); Nagrada Cetinjskog likovnog salona „13. novembar”, Cetinje (1967); Nagrada na Međunarodnom simpozijumu vajarstva, Kil, SR Njemačka (1984). Bio je član ULUCG-a od 1967. i njegov sekretar u periodu 1985–1986.