Glavurtić, Miro, crtač, slikar-autodidakt (Škaljari, Kotor, 5. IX 1932). Diplomirao je hortikulturu na Šumarskom fakultetu u Beogradu, gdje je djelovao kao slikar i pisac do 1993, kada se seli u Zagreb. Jedan je od idejnih začetnika i osnivača umjetničke grupe „Mediala” (1958). Učestvovao je u radu grupe kao glavni teoretičar i ideolog, a uz Leonida Šejku bio je glavni nosilac medijalne aktivnosti. U likovnom opusu razrađuje svoja estetska i filozofska načela, čija su uporišta u interesovanju za mistično, okultno i nadrealno. Najčešće radi crteže perom i tušem, čime postiže preciznu, disciplinovanu liniju, a ponekad koristi tuševe u boji, lavirani tuš i akvarelisanje, stvarajući vibrantne kompozicije. U sadržinskom smislu, crteži su složeni i hermetični. Na njima se mogu identifikovati antropomorfne i zoomorfne kreature, metafizički prizori, mitološke i religiozne scene, citati istorije umjetnosti, portreti filozofa, naučnika, alhemičarski i gnostički simboli u nadrealnim sklopovima (Klasifikator, tuš i pero). Često je na crtežima ispisan i tekst koji na nešto upućuje ili zagonetno skriva dublje slojeve spiritualnih poruka (Kako su propadale velike i herojske glave, tuš i pero, 1960). Nakon devedesetih, radi slike intenzivnog kolorita i ekspresionističkog izraza, koje su manje učene i više intuitivne, a na kojima su glavni akteri čudni dječiji likovi. Autor je brojnih knjiga, studija, novela, eseja, pjesama i teoretskih tekstova. Bio je osnivač, urednik ili saradnik više časopisa (Mediala, → Ovdje, Zapis, Novo delo, Vidici, Književne novine, Stilos) i dnevne štampe (Politika). Samostalno je izlagao u: Titogradu (1967), Minhenu (1967), Novom Sadu (1978), Štrombergu, Njemačka (1978, 1982), Splitu (1982), Beogradu (1982, 1985, 2012, 2013), Ženevi (1983), Svetom Stefanu (1986), Valjevu (1989), Kotoru (2008), Zagrebu (2019). Učestvovao je na izložbama „Mediale” od 1958. i na više kolektivnih izložbi u zemljama bivše Jugoslavije i svijetu (Beograd, Ljubljana, Skoplje, Priština, Zadar, Brisel, Njujork, Ženeva, Diseldorf).
Literatura i izvori: M. Protić, „Miro Glavurtić”, Srpsko slikarstvo XX veka, tom 2, Beograd, 1970, 525; B. Božović, pred. kat. Miro Glavurtić, Galerija „Haos”, Beograd, 2013; F. Gavrilović, pred. kat. Miro Glavurtić. Bog i psine, Galerija „Forum”, 2019.
Lj. Karadžić