Gagović, Zdravko, slikar, konzervator i restaurator (Sarajevo, 4. II 1948 – Podgorica, 5. III 2018). Završio je PA u Nikšiću, Odsjek za slikarstvo. Na Institutu Centrale del Restauro u Rimu specijalizirao je restauraciju štafelajnog slikarstva. Radio je u RZZSK-u na Cetinju kao konzervator i kao dugogodišnji rukovodilac Ateljea za konzervaciju štafelajnog slikarstva i živopisa. Njegovo slikarstvo (slike, crteži) neoromantičarskog, nadrealnog karaktera posvećeno je mediteranskoj kulturnoj baštini. Ruinirane arhitektonske objekte i enterijere, koji odišu patinom vremena, naseljava fantastičnom figuracijom (Vremena, 1976; Zarobljeni, 1978/79; Rađanje Venere, 1995), dok irealnom i difuznom svjetlošću ističe detalje i postiže metafizičku atmosferu. Suptilnim valerskim i tonskim vrijednostima zelene, oker, crvene, plave boje, materijalizacijom i preciznom linijom, minuciozno, gotovo hiperrealistički, predstavlja lirski intonirane portrete (Osmijeh, 1986; Hazarska princeza, 1995). Na crtežima (tuš, pero) izražava se preciznim, klasičnim crtačkim postupkom – šrafurama, opisnim linearizmom i voluminozno oblikovanim formama (Golgota, 1995). Autor je knjige Crnogorski ikonostasi i njihovi tvorci, RZZSK, Cetinje, 2007. Samostalne izložbe: Cetinje (1982), Beograd (1996), Podgorica (1998, 2014). Grupne izložbe: Cetinje, Budva, Titograd, Beograd, Kraljevo, Keln, Štutgart, Split, Sveti Stefan, Pariz, Sarajevo, Bar i dr. Nagrade: Nagrada „Milunović, Stijović, Lubarda”, ULUCG (2003); II nagrada na Prvom bijenalu male ikone, Sveti Stefan (2003); brojne nagrade iz oblasti kulturne baštine. Član je ULUCG-a od 1982.