Đurović, Željko, slikar, univerzitetski profesor (Danilovgrad, 12. XII 1956). Brat slikara → Mladena Đurovića. Osnove studije slikarstva (1975–1980) i postdiplomske studije (1981–1983) završio je na FPU u Beogradu, katedra Slikarstvo, u klasi prof. V. Todorovića. Redovni je prof. FILUM-a u Kragujevcu od 2007, na predmetu Crtanje i slikanje. Zastupljen je u brojnim svjetskim publikacijama savremene fantastike. U njegovom figurativnom slikarstvu (slike, crteži, grafike) ističu se dvije tematske konstante: žena – senzualno biće, najčešće obnaženog tijela, kao dio kompozicijskog narativa ili simbol univerzalnog značenja; prostor Mediterana, njegovo podmorje, litoralni predjeli i bogato mitsko i kulturno nasljeđe. To je svijet ispunjen bajkovitom, romantičkom i sanjarsko-oniričkom atmosferom. Crtež kao samostalna likovna diciplina ili naglašeni strukturalni elemenat na slikama; kolorit u rasponu od hladnih do toplih tonova, nekada psihodeličnog intenziteta (jarkocrvene, narandžaste, modrozelene, „otrovnozelene”…) nosioci su fenomenološkog sloja njegovog djela, koje se svojim estetsko-likovnim vokabularom oslanja na bogatu mediteransku slikarsku tradiciju (Italija). Značajnija djela: Jarac (1993), Malo topline u plavom beskraju (1995), Obostrano sjećanje (1996), Na izvoru mladosti (2002), Plodnost (2003), Neki novi anđeli (2006), Barokni treptaj (2009), Oda drvetu (2012), Uznošenje (2015), Šetnja Edenom (2016), U očekivanju fauna (2018). Značajna ostvarenja postigao je u domenu ex librisa, za koja je dobio respektabilna međunarodna priznanja. Samostalne izložbe: Danilovgrad (3), Beograd (14), Zemun (2), Titograd/Podgorica (3), Sveti Stefan, Kragujevac (4), Kotor, Sombor (2), Frajburg (4), Nojšatel (Švajcarska), Herceg Novi, Ženeva, Tivat, Aranđelovac, Smederevska Palanka, Budva, Bečići, Negotin, Lazarevac, Novi Pazar, Valjevo. Grupno je izlagao na preko 250 izložbi: Srbija, Crna Gora, Španija, Italija, Francuska, Švajcarska, Belgija, Mađarska, Poljska, Portugal, Slovačka, Japan, Njemačka, Holandija, SAD, Rusija, Danska, Austrija, Meksiko, Makedonija, Slovenija i dr. Dobitnik je više nagrada, među kojima se izdvajaju: Nagrada za crtež na VII izložbi, Beograd (1985); Nagrada „9. decembar”, Danilovgrad (1995); I nagrada Bijenala likovnih i primenjenih umetnosti Srbije, Smederevo (1998); Specijalna nagrada žirija Fondacije „MC Echer”, Holandija (1999); I nagrada za slikarstvo, VIII Međunarodni bijenale umetnosti minijatura, Gornji Milanovac (2005); Nagrada Grand Prix International „Italia”, Premio Critica, Mesina (2009); Nagrada Zadužbine „Momčilo Momo Kapor” za likovnu umjetnost, Beograd (2016). Član je ULUCG-a (1980–1982); ULUS-a od 1982; Internacionalne grupe umjetnika „LIBELLULE”, Francuska, od 2006.