Dedić, Drago, slikar i grafičar, autodidakt (Orahovo, Podgorica, 1937). Studirao je na Elektrotehničkom fakultetu u Titogradu i Politikološkom fakultetu u Beogradu. Odlazi 1967. u Francusku. Od 1971. potpuno se posvetio umjetnosti. Prvi put izlaže 1973. na grupnoj izložbi u Galeriji „Lambert” u Parizu. Njegovo antropocentrično slikarstvo zasniva se na socijalno-kulturnoj antropologiji rodnog kraja, gdje se miješaju legenda i realnost, snovi i predanja (Gojkova žena, 1979; Krov tajnih prostora, 1980; Moja majka, 1991). Kao tumač tradicionalnog, okreće se fantastičnom u kojem „poput drvljanika” slaže i multiplicira čovjeka/ljude koji se iz potisnutih tezaurusa njegovog memorijskog pamćenja i kolektivno nesvjesnog projektuju u prostorno-vremensku dimenziju novog doba (Ipak se okreće, 1972; Zagonetke naših sjećanja, 1993). Iracionalni strahovi, opsesije i fantazije svedeni su na univerzalno, na jedan savremeni mit (Misteriozni svijet mojih snova, 1979), u čije ezoterične prostore su duboko utkane ljudske sudbine (Miješanja sudbina, 1997). Na slikama vibrantnog, treperavog, ritmalnog sklada bojenih tačkica, „iskričavog” poentilizma, crtežom, pokretom voluminoznih formi, energetskim nabojem definiše figurativna obličja. Vremenom figuraciju usložnjava elementima simboličkog i metaforičkog značenja (Trezori moje imaginacije, 1996) i apstrahovanim formama koje ne prelaze granicu ikoničke prepoznatljivosti (Obline života, 2001). Samostalne izložbe: Pariz (1975, 1977, 1980, 1987 – dvije, 1989 – dvije, 1992 – dvije, 1993 – tri, 1999, 2000, 2007); Mitri-Mori, Francuska (1974); Tivat, Herceg Novi (1978); London (1984, 1986); Eks an Provans, Francuska (1986); Saint-Vrain, Francuska (1992); Sarbriken, Njemačka (1998); Bar, Tivat, Budva, Herceg Novi, Igalo (1999); Podgorica (1999/2000). Učestvovao je na preko 300 kolektivnih izložbi: Francuska, Crna Gora, Tajvan, Kina, Srbija, Portugal, Liban, Južna Koreja, Španija, Rusija, Italija, Engleska, Belgija…, i u kontinuitetu od 1977. na eminentnim salonima i međunarodnim izložbama u Francuskoj i Americi. Dobitnik je više nagrada i priznanja: Specijalna nagrada za slikarstvo, Bresej, Francuska (1977); Specijalna nagrada na Salonu Avinjon; Nagrada Generalnog vijeća, Bresej, Francuska (1978); Nagrada na Salonu Kana (1979); Srebrna medalja za slikarstvo, Internacionalna akademija Lutecija, Pariz (1979); srebrna medalja, Međunarodna umjetnička izložba, Njujork (1980); Médaille de Vermeil, Međunarodna umjetnička izložba, Njujork (1983); Grand Prix na konkursu Internacionalne plastične umjetnosti, Tuluz (1985); Nagrada L’exhibition Honoris Cosa Summer’s, London (1985); Nagrada „Marin”, Jesenji salon, Pariz (1997); srebrna medalja, asocijacija „Mérite et Dévouement Français”, Pariz (1998). Član je udruženja „La Maison des Artistes” (1977) i ULUCG-a (1983).