Braunović, Savo, slikar-autodidakt (Titograd, sada Podgorica, 1950 – Titograd, sada Podgorica, 1988). Završio je srednju tehničku školu, arhitektonski smjer. Slikarstvom i crtežom bavio se od 1969. Njegov opus karakteriše slobodna kompozicija i precizan, iznijansiran, linearni crtež sa minimalnim učešćem svjetlosti, koja definiše i dramatično nagovještava halucinantnost prizora koji se promalja iz tame. U ranijoj fazi tematski je bio opredijeljen za imaginarni bestijarijum, uklopljen u arhitektonske elemente. Kasnije paletu rasvjetljava i približava se asocijativnom, uz slobodan tretman kompozicije i veću upotrebu arhitektonskih i geometrijskih elemenata koji u obrisima definišu enterijere. Na radovima se pojavljuju insekti, pacovi, mrtve ptice kao simboli propadljivog i onostranog (Uhvaćeni svijetlom, 1977). Radovi odišu atmosferom otuđenosti, melanholije i prenapregnutog, dubokog tragizma. Samostalna, memorijalna izložba priređena mu je 1995. u Podgorici. Od 1977. učestvovao je na izložbama ULUCG-a. Izlagao je na više kolektivnih izložbi: Titograd; Šibenik, „Petorica mladih”; Bari, „Trojica mladih” (1978); Cetinje (od 1978. na Salonu „13. novembar”); Sombor, Trijenale jugoslovenskog crteža (1980).