Alihodžić, Rifat, arhitekta, univerzitetski profesor (Ivangrad, sada Berane, 22. II 1956). Diplomirao je 1978. na Arhitektonsko-urbanističkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu, magistrirao 2006. na AF Univerziteta u Beogradu, a doktorirao 2009. na FTN Univerziteta u Novom Sadu. Radna angažovanja: ZUP, Bijelo Polje (1978–1990); studio „ARHING inženjering” d. o. o., Bijelo Polje / Podgorica, čiji je osnivač (1990–2008); → Arhitektonski fakultet Univerziteta Crne Gore, saradnik u nastavi (2008), docent (2010), vanredni prof. (2015–). Autor je preko stotinu arhitektonskih projekata različitih namjena: kolektivnog i individualnog stanovanja, administrativni, sportski, funeralni, industrijski, objekti zdravstva, obrazovanja i kulture, kao i projekti enterijera. Izvedeni projekti: fabrički kompleksi u Bijelom Polju: „Lenka” (1984), „Imako” (1988) i „Franca” (2004–2008); stambeni objekat „S3”, Bijelo Polje (1985); stambeni objekat „Varoš”, Pljevlja (1986); Fabrika „Termoplast”, Gusinje (1988); upravna zgrada „Lenke”, „Imaka” (1988), „France” (2002); naselje „Rasadnik”, Bijelo Polje (1990); Dom kulture, Plav (1990); Fabrika „GIR”, Rožaje (1990); stambeni objekat „Park”, Pljevlja (1991); stambeni objekat „Centar”, Berane (1993); TC Rožaje (1993) – I nagrada na konkursu; TC Stara pijaca, Bijelo Polje (1997); Medresa „Mehmed Fatih”, Podgorica (2004) – I nagrada na konkursu; stambeni objekat „Topolica”, Bar (2004); Sportska dvorana, Plav (2005); Objekat infektivnog odjeljenja bolnice, Berane (2008); Kapela Ćukovac, Bijelo Polje (2010); osnovna škola, Kolašin (2010); dječji vrtić, Bijelo Polje (2013); Agencija za lijekove i nadogradnja Fonda PIO, Podgorica (2015); Administrativni centar Opštine Petnjica (2017); Kuća „Metko”, Bijelo Polje (2017) i dr. Rekonstrukcije: Kuća Rista Ratkovića, Bijelo Polje (2004); Sala Skupštine Crne Gore, Podgorica (1998) – I nagrada na pozivnom konkursu i dr. Enterijeri: Sala Skupštine Optine Bijelo Polje (2018); poslovna zgrada „Franca”; restorani, kafei, apoteke i dr. Ostali izvedeni projekti: stambeni objekat „Alkoimpex”, Tirana, Albanija (2000). Autor je i koautor desetine naučnih radova iz oblasti arhitekture, urbanizma i zaštite arhitektonskog nasljeđa, objavljenih u domaćim i međunarodnim stručnim časopisima i monografskim izdanjima. Značajniji radovi: Definisanje primarnih aspekata psihološkog doživljaja arhitektonskog prostora i forme, Ulcinj, 2007; Arhitektura Crne Gore 1965–1990 (Kroz prizmu ’Borbine’ nagrade), Podgorica, 2014. i dr. Izložbe: predstavnik Crne Gore na XII Bijenalu arhitekture u Veneciji (2010); Trijenale arhitekture, Bukurešt, Rumunija (2013, 2016); saloni arhitekture u Podgorici i Beogradu i dr. Nagrade i priznanja: Nagrada „Milorad Macura” IAU – Instituta za arhitekturu i urbanizam Srbije (2006); Republička Borbina nagrada za Dom kulture, Plav (1991); Nagrada „CEMEX” za Kuću „Metko” u Bijelom Polju (Meksiko, 2018); nagrada za „Kuću maslina” u Baru, u kategoriji Javna i komercijalna arhitektura, autorski tim: R. Alihodžić, J. Sadiković, → Elvira Muzurović (BIG SEE Architecture Award Winner – Centar za kreativnu ekonomiju Jugoistočne Evrope, Ljubljana, 2021), sa nominacijom za Grand Prix. Član je SACG (predsjednik, 2008–2012) i AINCG (2008).