Adrović, Refik, slikar, likovni pedagog (Vrbica, Berane, 15. X 1941 – Bać, Rožaje, 28. III 1993). Umjetničku školu učio je u Herceg Novom i Zagrebu, a završio je u Peći. Diplomirao je na VPŠ u Prištini. Bavio se pedagoškim radom (Bać, Rožaje). Jedno vrijeme živio je u Budvi. Slikar-akvarelista. U domenu intimističke, lirske poetike radio je zavičajne pejzaže Berana i njegove okoline (Hareme, 1970), mrtve prirode (Čičak, 1983), figuraciju (Rožajska nevjesta), primorske motive (fantastične vizije Ribarev san) i portrete (u ekspresionističkom maniru). Njegove radove karakterišu suptilne forme fluidne mekoće, baršunasta eteričnost, koja se širi prostorom (mrtve prirode, pejzaži), kao i recidivi klasičnog realizma u definisanju kompozicije i materijalizaciji predmetnog sloja slike (mrtve prirode), iracionalna svjetlost melanholičnog prizvuka, kao i recidivi klasičnog realizma u definisanju kompozicije i materijalizaciji predmetnog sloja slike (mrtve prirode). Pored akvarela, slikao je u uljanoj tehnici i radio crteže olovkom (galerija portreta). Bavio se tapiserijom i skulpturom (obradom nađenog drveta). Imao je 12 samostalnih izložbi (izbor): Dom kulture, Ivangrad (1971); Galerija doma kulture, Nova Varoš (1971); Radnički univerzitet, Novi Pazar (1973); „Folks banka”, Eslingen, Njemačka (1974); SIZ kulture, Rožaje (1975, 1978, 1980) i dr. Učestvovao je i na brojnim kolektivnim izložbama u Crnoj Gori i Velikoj Britaniji. Dobitnik je I Nagrade za slikarstvo „Pivo Karamatijević”, Pljevlja (1971) i Opštinske nagrade „30. septembar”, Rožaje (1978). Član je ULUCG-a od 1972, od kada i učestvuje na izložbama Udruženja.

Literatura: O. Perović, M. Marović, M. Lompar, „Adrović Refik”, ULUCG ’46–’86, Podgorica – Cetinje, 1986, 23, 49, 203; Z. Azemović, Refik Adrović, slikar-akvarelista, monografija, Rožaje, 2001.

Lj. Zeković