Pavićević, Branko (Nikšić, 1922 – Podgorica, 2012), istoričar. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu (1949), na kojem je odbranio i doktorsku disertaciju (1954). Radio je u Istorijskom institutu SANU (1951–1973), gdje je dobio zvanje naučnog savjetnika. Bio je predavač na Pravnom fakultetu u Titogradu. Autor je istraživačkih članaka i monografija u kojima, na osnovu izvora iz domaćih i inostranih arhiva, tretira spoljnopolitičke odnose Crne Gore i velikih sila. Posebno su značajni njegovi radovi o crnogorsko-ruskim odnosima u XVIII i XIX vijeku i politici Rusije prema Crnoj Gori i njenom nacionalnom i državotvornom pokretu. Spoljnopolitički odnosi Crne Gore sa Rusijom, Austrijom, Osmanskim carstvom i Francuskom čine značajan segment njegovih monografija: Crna Gora u ratu 1862 (1963), Knjaz Danilo Petrović Njegoš (1990) i Petar I Petrović Njegoš (1997), kao i dvotomne Istorije Crne Gore (2004). Objavio je i veliki broj izvora iz inostranih arhiva o politici velikih sila prema Crnoj Gori. Za redovnog člana Društva za nauku i umjetnost Crne Gore, kasnije CANU (→ Crnogorska akademija nauka i umjetnosti), izabran je 1973, kada je izabran i za predsjednika Društva. Bio je prvi predsjednik Crnogorske akademije nauka i umjetnosti (1976–1981).