Vukadinović, Radovan (Bitolj, 1938 – Zagreb, 2019), univerzitetski profesor, politikolog. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Zagrebu (1962), gdje je završio i magistarske studije iz međunarodnog prava i međunarodnih odnosa (1965). Doktorirao je na Fakultetu političkih znanosti u Zagrebu (1967), gdje je radio od 1963. do odlaska u penziju (2008). Na istom fakultetu bio je dekan (1980–1982) i rukovodilac poslijediplomskih studija Međunarodni odnosi (1976–2008). U zvanje redovnog profesora međunarodnih političkih odnosa izabran je 1976. na Fakultetu političkih znanosti Sveučilišta u Zagrebu. Izvodio je nastavu iz oblasti međunarodnih političkih odnosa i teorije vanjske politike. Od 1985. gostujući je profesor na Državnom univerzitetu Florida, Univerzitetu Kalifornije, Los Anđeles univerzitetu (od 1990), Univerzitetu „Džordž Mejson” (od 1996), Univerzitetu Džordžtaun (1996), Atinskom univerzitetu (1999–2001). Bio je član Međunarodnog instituta za strategijske studije u Londonu, Međunarodnog instituta za mir u Beču, Upravnog odbora Ist-Vest instituta u Njujorku, predsjednik Centra za međunarodne studije i Hrvatske udruge za međunarodne studije, jedan od osnivača Visoke škole međunarodnih odnosa i diplomacije „Dag Hamaršeld”, osnivač i predsjednik Atlantskog vijeća Hrvatske (2001–2019). Bio je glavni urednik časopisâ Politička misao i Međunarodne studije u Zagrebu, kao i osnivač i direktor Međunarodne ljetnje škole – Šipan (2002–2019). Jedan je od osnivača i utemeljivača discipline međunarodnih odnosa ne samo u hrvatskoj akademskoj zajednici, nego i na prostorima bivše Jugoslavije. Bio je član Matične komisije za osnivanje politikološko-pravnog odsjeka na Pravnom fakultetu Univerziteta Crne Gore, koji je prerastao u → Fakultet političkih nauka (2003). Jedan je od utemeljivača → Humanističkih studija Univerziteta Donja Gorica u Podgorici, gdje je bio prvi dekan (2008–2010) i predavač (2008–2019). Najznačajnija djela su mu: Sila i interesi: vanjska politika SAD (1972); Međunarodni politički odnosi (1974); Američko-sovjetski odnosi od 1917. do 1976. (1976); Hladni rat i Europa (1981); Nuklearne strategije supersila (1985); Mediteran između rata i mira (1986); Politika i diplomacija (1994); Teorije međunarodnih odnosa (2005); Teorije vanjske politike (2005); Amerika i Rusija (2008); Politika europskih integracija (2011); Evropska ideja od Karla Velikog do Evropske unije (2016). Njegova Izabrana djela (I–III) objavljena su 2009. u izdanju Izdavačke kuće CID i Fakulteta političkih nauka Univerziteta Crne Gore. Bio je jedan od najpoznatijih filatelista na prostoru bivše Jugoslavije. Za inostranog člana CANU (→ Crnogorska akademija nauka i umjetnosti) izabran je 2008. godine.