Vojislav (? – ?, 1043), dukljanski knez. Vladao je Dukljom od 1018. do 1043. godine. Bio je vazal Vizantije, čije se vlasti oslobodio oko 1035. godine. Već 1036. Duklja ponovo potpada pod vizantijsku vlast, a Vojislav, kao talac, biva odveden u Carigrad. Pobjegavši iz zatočeništva, uspio je da Duklji vrati samostalnost (1039. ili 1040). U Crmnici je 1040. porazio vizantijsku vojsku. Pruža podršku makedonskim Slovenima u ustanku protiv Vizantije (1042), što je izazvalo novi pohod Vizantije. U ovom sukobu Vizantiji su se pridružili raški župan, bosanski ban i humski knez Ljutovid, koji je komandovao ovim pridruženim snagama. Vojislav je pobijedio vizantijsku vojsku u Barskoj bici (7. oktobra 1042), a njegov sin Gojislav kod Klobuka vojsku koju je predvodio Ljutovid. To je oslobodilo Duklju vizantijske vlasti i omogućilo teritorijalno proširenje: zauzela je cijelu Dračku oblast do rijeke Vojuše i Travuniju. Vojislav je najvjerovatnije umro 1043. godine. Sahranjen je u dvorskoj crkvi Sv. Andrije u Papratni, ostavivši za sobom pet sinova (Gojislava, Radoslava, → Mihaila Vojislavljevića, Saganeka i Predimira).
Literatura: Istorija Crne Gore, knj. 1, Titograd, 1967; Ž. Šćepanović, Kratka istorija Crne Gore: od najstarijih vremena do 1796, Podgorica, 2002; Istorijski leksikon Crne Gore, knj. 5, Podgorica, 2006; B. Šekularac, Crna Gora u doba Vojislavljevića, Cetinje, 2007; Đ. Borozan, Crnogorske dinastije: Vojislavljevići, Balšići, Crnojevići, Cetinje, 2017.
Đ. Borozan