Počasni konzuli u Crnoj Gori. Počasni konzulati otvarani su u Crnoj Gori i prije obnove državnosti, od 2003. godine. Institut počasnog konzula u Crnoj Gori pravno je normiran odredbama Zakona o vanjskim poslovima (Službeni list Crne Gore, br. 70/17). Članom 127 Zakona definisano je da „država koja sa Crnom Gorom ima diplomatske odnose može u Crnoj Gori da imenuje ili postavi počasnog konzula, koji može biti crnogorski ili strani državljanin sa boravkom u Crnoj Gori”. Saglasnost za imenovanje počasnog konzula, na zahtjev države koja ga imenuje, daje Ministarstvo (→ Ministarstvo vanjskih poslova Crne Gore). Počasni konzuli stranih država u Crnoj Gori su: Austrije: Milan Mrvaljević (Budva); Belgije: Žan Luk Dumortije (Lastva Grbaljska, Budva); Bjelorusije: Borislav Mijović (Podgorica); Bugarske: Novica Jovović (Podgorica); Danske: Saša Vujačić (Podgorica); Estonije: Tomislav Čelebić (Podgorica); Gvineje: Veljko Janković (Cetinje); Gruzije: Rade Vujačić (Bar); Izraela: Miloš Komnenić (Podgorica); Kazahstana: Goran Đukanović (Podgorica); Kosova: Škeljćim Devoli (Rožaje); Mađarske: Čaba Mađar (Herceg Novi); Malte: Ticijano Musu (Bar); Norveške: Ana Radulović (Podgorica); Republike Koreje: Predrag Pavličić (Podgorica); San Marina: Mikele Barbone (Podgorica); Sejšelskih Ostrva: Aleksandra Gardašević-Slavuljica (Podgorica); Slovenije: Jusuf Kalamperović (Bar); Svete Lucije: Džon Kenedi (Radanovići, Kotor); Španije: Ivana Kovač-Baret (Podgorica); Švajcarske: Vladimir Radonjić (Podgorica); Švedske: Saša Vujačić (Podgorica); Turske: Sahret Hajdarpašić (Bijelo Polje); Ukrajine: Predrag Milović (Nikšić).