Pavićević, Mišo (Pljevlja, 1915 – Beograd, 1995), diplomata. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Pljevljima. Diplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu (1938). Kao student, priključio se SKOJ-u, a za člana KPJ izabran je 1941. godine. Bio je učesnik NOB-a od 1941. godine. Nakon rata (→ Crna Gora u Drugom svjetskom ratu), bio je sekretar Centralnog vijeća Saveza sindikata Jugoslavije (1947–1951). Karijeru je nastavio u diplomatiji, prvo kao izvanredni poslanik FNRJ u Argentini i, na nerezidentnoj osnovi, u Urugvaju i Paragvaju (1951–1953), zatim kao ambasador FNRJ u Turskoj (1953–1955), pa ambasador u Grčkoj (1955–1958). Potom je ponovo bio sekretar Centralnog vijeća Saveza sindikata Jugoslavije (1958–1960), nakon čega je postavljen za stalnog predstavnika FNRJ u OUN (1960–1963). Na XV zasijedanju Generalne skupštine OUN, septembra 1960, bio je član jugoslovenske delegacije i delegat Jugoslavije u Komitetu OUN za dekolonizaciju, od osnivanja do 1963. godine. U tom periodu bio je i predsjednik Upravnog savjeta Specijalnog fonda OUN (1962–1963). Nakon okončanja ove misije, januara 1964, postavljen je za pomoćnika saveznog sekretara za inostrane poslove, a od aprila 1965. za njegovog zamjenika, potom za vršioca dužnosti saveznog sekretara (25. decembra 1968 – 25. aprila 1969). Nakon ovih dužnosti, bio je potpredsjednik SIV-a. Bio je ambasador SFRJ u Italiji (1971–1975), ambasador, na nerezidentnoj osnovi, na Malti (1972–1975), a 1976. izabran je za člana Savjeta federacije. Odlikovan je grčkim Ordenom Đorđa I.