Diplomatski predstavnici Francuske u Knjaževini/Kraljevini Crnoj Gori. Francuska je bila među prvim velikim silama koja je uspostavila diplomatske odnose sa Crnom Gorom 1879. godine. Od 1853. francuski konzul u Skadru zastupao je interese svoje zemlje i na → Cetinju, ali je prvi diplomatski predstavnik Treće republike u Crnoj Gori bio Le Re, konzul u Skadru. Sljedeće godine na čelu diplomatske misije bio je Sen Kanten, kojega je kao otpravnik poslova naslijedio baron De Mongaskon (1880–1883). Naredne godine ovu dužnost je obavljao D’Avril, a od 1884. do 1886. na čelu francuske misije bio je Žil Šefer. Naredne tri godine diplomatski predstavnik Francuske Republike bio je Salvador Patrimonio (1886–1889), koji je nakon Crne Gore predstavljao svoju zemlju u Beogradu. Pisac i diplomata Ogist Žerar bio je ministar-rezident Francuske od 1889. do 1890. godine. Naredni ministri-rezidenti na Cetinju bili su grof Amelo Šaju (1891–1892) i Moris Bompar (1892–1893). Bompara je na mjestu diplomatskog predstavnika naslijedio Luj Ogist Deno (1893–1895), a Denoa Pol Depre (1895–1898). De la Bulinije je bio predstavnik Francuske naredne dvije godine. Fernan Suar bio je ministar-rezident od 1900. do 1904, a grof Rene Sersej od 1904. do 1911. godine. On je imao zvanje izvanrednog poslanika i opunomoćenog ministra Francuske. Tokom njegovog mandata izgrađeno je Francusko poslanstvo na Cetinju, 1910. godine. Sljedeći predstavnik Francuske sa zvanjem izvanrednog poslanika bio je Etjen Gonderaks (do maja 1912). Od njega je dužnost preuzeo Remon Enar (do aprila 1913). Posljednji diplomatski predstavnik Francuske u Kraljevini Crnoj Gori bio je → Oras Delaroš-Verne, koji je tu dužnost obavljao i na dvoru kralja → Nikole I Petrovića Njegoša u izgnanstvu – od 1916. pa sve do prekida diplomatskih odnosa, 20. decembra 1920. godine.
Literatura: Istorijski leksikon Crne Gore, knj. 3, Podgorica, 2006; R. M. Raspopović, Diplomatija Crne Gore 1711–1918, Podgorica – Beograd, 1996; D. Vujović, Crna Gora i Francuska 1860–1914, Cetinje, 1971.
D. Paladin