Brajović, Radivoje (Peć, 1935), političar. Završio je Pravni fakultet u Beogradu. Za republičkog sekretara za rad, zdravstvo i socijalnu politiku u Izvršnom vijeću (Vladi) SR Crne Gore (→ Izvršno vijeće Crne Gore) izabran je 1967. godine. Nakon toga, bio je potpredsjednik Izvršnog vijeća SR Crne Gore (1974–1978), potpredsjednik Skupštine SR Crne Gore (→ Skupština Crne Gore) (1978–1979), predsjednik Skupštine SR Crne Gore (1979–1982), predsjednik Izvršnog vijeća SR Crne Gore (1982–1986), član Predsjedništva SR Crne Gore (→ Predsjedništvo Crne Gore) (1986–1989) i njegov predsjednik u dva jednogodišnja mandata (1986–1988). Tokom obavljanja državnih dužnosti bio je u prilici da inicira, organizuje i sprovodi aktivnosti i programe međunarodne saradnje, te da bude angažovan na realizaciji velikog broja značajnih međunarodnih aktivnosti. Kao potpredsjednik Izvršnog vijeća SR Crne Gore, predvodio je delegaciju Jugoslavije u razgovorima sa delegacijom Poljske u Varšavi, kojom prilikom je zaključen Sporazum o naučnotehničkoj i kulturnoj saradnji između Jugoslavije i Poljske (1977). U svojstvu predsjednika Skupštine SR Crne Gore i, po funkciji, člana Predsjedništva SR Crne Gore, vodio je državnu delegaciju Crne Gore u zvaničnu posjetu Alžiru, Tunisu i Egiptu. Tokom obavljanja dužnosti predsjednika Izvršnog vijeća SR Crne Gore, vodio je delegacije u posjete pokrajinama SR Njemačke, sa kojima je Crna Gora uspostavila posebnu saradnju – Baden-Virtemberg, Hamburg i Bremen (1984). Bio je domaćin delegaciji Rusije, tada republike u sastavu SSSR, na čelu sa predsjednikom Vorotnjikovom, sa kojom je Crna Gora uspostavila saradnju. Takođe, vođeni su razgovori sa predsjednicima vladâ Čehoslovačke i Mađarske o privrednoj i naučnotehničkoj saradnji. Kao predsjednik Predsjedništva SR Crne Gore, između ostalog, predvodio je delegaciju Crne Gore u posjeti Kini i kineskoj provinciji Gui Džou, sa kojom je Crna Gora potpisala Sporazum o saradnji. Autor je knjiga Sjećanja (2018) i Ideje i vrijeme, Prilozi 'Sjećanjima' (2020).