Bodin Vojislavljević (? – Skadar, oko 1101), dukljanski kralj od 1081. do 1101. godine. Učestvovao je u političkim događajima u Duklji i Makedoniji za vrijeme vladavine svoga oca. Tokom 1072. izbio je ustanak u Makedoniji protiv vizantijske vlasti. Ustanici su pozvali kralja → Mihaila Vojislavljevića da im pošalje svog sina Bodina i preuzme vođstvo ustanka. Bodin je prihvatio poziv, a na putu za Makedoniju ustanici su ga dočekali u Prizrenu i proglasili za bugarskog cara. Sa svojom vojskom postigao je nekoliko pobjeda. Nakon pada Skoplja, Bodin je s vojskom krenuo prema jugu da pomogne ustanicima, ali je bio potučen i zarobljen kod Pauna na Kosovu Polju. Odveden je u vizantijsku prijestonicu Carigrad, a zatim u Antiohiju. Oslobodio ga je otac Mihailo, uz pomoć mletačkih trgovaca. Bodin se oženio 1080. Jakvintom, kćerkom Arhiriza iz Barija, sa kojom je imao četiri sina. Ovaj brak je bio znak političke orijentacije Duklje prema Normanima. U tom periodu, Normani su imali važnu političku ulogu na Mediteranu. Početak Bodinove vladavine započinje u drugoj polovini 1081. godine. Tokom 1083. Bodin preuzima vojne pohode na Rašku i Bosnu. Oba pohoda su bila uspješna. U Raškoj je postavio za župane Vukana i Marka, a u Bosni za kneza Stevana. Tokom napada Normana na vizantijski grad Drač (1081), Bodin je bio uzdržan. Uspio je da Barsku nadbiskupiju podigne na rang arhiepiskopije, 1089. godine. Poslije ovog uspjeha, drački duks Jovan Duka u borbi protiv Duklje potukao je i zarobio kralja. Bodin je uspio da se iz svog drugog zarobljeništva vrati u domovinu, ali njegov uticaj počinje da opada. Godine 1096/97. krstaši pod vođstvom Rajmunda Tuluskog prošli su kroz Duklju. Bodin je krstaše dočekao prijateljski u Skadru, a sa Rajmundom se čak pobratimio. Posljednje godine vladavine posvetio je unutrašnjim prilikama u zemlji.