Poenkare, Remon (Poincaré, Raymond; Bar le Dik, Francuska, 1860 – Pariz, 1934), francuski političar. Nakon osnovnog školovanja u Nansiju, u Parizu je završio studije prava. Političku karijeru započeo je 1887. kao poslanik u parlamentu da bi kasnije, u više mandata, obavljao funkciju premijera i ministra obrazovanja, finansija i vanjskih poslova. Od februara 1913. do februara 1920. bio je predsjednik Republike. Poenkare je tokom Prvog svjetskog rata i za vrijeme trajanja Pariske mirovne konferencije podržavao zvaničnu politiku svoje zemlje prema Crnoj Gori. Francuska je formalno uvažavala nezavisnost Crne Gore, ali je praktično podržavala politiku svršenog čina koja je pitanje Crne Gore smatrala riješenim odlukama Podgoričke skupštine. Tako je Poenkare nakon ulaska savezničkih snaga u Crnu Goru i dalje uvjeravao kralja → Nikolu I Petrovića Njegoša da ta država nema namjeru da se miješa u unutrašnja pitanja jedne savezničke države. U pismu od 24. novembra 1918. Poenkare piše kralju da može biti siguran da Francuska neće dozvoliti bilo kakav pokušaj pritiska na volju crnogorskog naroda, da će poštovati crnogorske institucije i da je jedini razlog ulaska francuskih vojnika u Crnu Goru uspostavljanje reda i priprema za povratak kralja Nikole. Događaji koji su uslijedili na Podgoričkoj skupštini i kasnije na Mirovnoj konferenciji u Parizu, bili su u potpunoj suprotnosti sa stavovima francuskog predsjednika. Poenkare je tako u uvodnom govoru na otvaranju Konferencije spomenuo svaku od 32 učesnice Konferencije, ali ne i Crnu Goru, jednu od prvih savezničkih država na početku Prvog svjetskog rata. Kralj Nikola i crnogorska emigrantska vlada zbog toga su se više puta obraćali Francuskoj, pozivajući se na Poenkareova obećanja iz 1918. godine. Odgovor francuskog predsjednika stigao je tek krajem 1919. kada je Poenkare odgovorio da se stav njegove države nije promijenio. Francuski predsjednik je u pismu od 19. decembra 1919. ponovio da njegova država nema namjeru da se miješa u unutrašnje stvari Crne Gore.